Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0963

Zażżenie, zażenie, zapalenie.

Ząb do orzechów = dziadek, orzechołom.

Ząbal, zębal, człowiek o wielkich zębach.

Ząbczasty, zębaty, ząbkowany (koło ząbczaste).

Ząbr, albo w lmn. ząbry, albo zbior. ząbrze, chorobliwe obrośnięcie zębów i dziąseł końskich skorupą mięsistą, chropowatą, zajedź (zdjąć koniowi ząbry).

Ząbry, p. Ząbr.

Ząbrze, p. Ząbr.

Ząbrzyna, mięso z żubra.

Zbabić, zrobić babą, zrobić zniewieściałym.

Zbadło mi się = sprzykrzyło mi się.

Zbać się, zlęknąć się.

Zbakać kogo = złajać.

Zban, dzban.

Zbanuszek, dzbanuszek.

Zbarać, p. Zbróć.

Zbasować, złajać, zbuzować, zbesztać.

Zbawczyna, zbawczyni.

Zbawiać, p. Zbawić.

Zbawicielów, zbawicielski, tyczący się zbawiciela, zbawicielowy.

Zbawicielski, p. Zbawicielów.

Zbawić, niedok. zbawiać kogo czego = pozbawić (Z. życia).

Zbawienny, zbawiony.

Zbawitelny, zbawienny, zbawczy.

Zbestwiałość, zbestwiłość, rozbestwienie, cielesność, jurność.

Zbestwiłość, p. Zbestwiałość.

Zbezbożnić, zrobić bezbożnym.

Zbezeczcić, zbezcześcić.

Zbezpieczać, p. Zbezpieczyć.

Zbezpiecznieć, nabrać serca, pewności siebie.

Zbezpieczyć, niedok. zbezpieczać, zabezpieczyć, ubezpieczyć.

Zbić, niedok. zbijać, 1) Z. komu co z głowy = wybić komu co z głowy; 2) wybić, pozabijać (zbili tego dnia 300 mężów); 3) zbijać = trudnić się rozbojem, rozbijać (zbijać po drogach); 4) Z. w stę-