Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0970

Zdobytek, to, co zdobyto, zdobycz (Ruś, starożytny królów polskich mieczem Z.).

Zdobywstwo, zdobywanie, zdobycze, rola zdobywcy (naród zdobywstwem sławny).

Zdoić, niedok. zdajać, wydoić (Z. owce).

Zdole, zdoła.

Zdołać, zdałać, niedok. zdoływać, 1) Z. komu, czemu = podołać, dać radę; 2) wydać, uwydatnić, wyrazić (twarz coś boskiego w sobie zdoła); 3) Z. kogo = zwyciężyć, przemódz; 4) uczynić zadość, zadowolić.

Zdoływać, p. Zdołać.

Zdostatczyć, wystarczyć.

Zdrada, zasadzka (zasadzić się na zdradzie).

Zdradca, p. Zdradnik.

Zdradnik, zdradca, zdradzca, zdradziec, zdrajca.

Zdradzca, p. Zdradnik. (nabrał darów u zdradziec).

Zdradziec, p. Zdradnik.

Zdradzieckie, zdradziecko.

Zdradziectwo, postępek zdradziecki.

Zdrajczy, zdradziecki.

Zdrajczyna, zdrajczyni.

Zdrapać, niedok. zdrapywać, zdrapować, 1) poszarpać, rozerwać, obdrapać (suknia wytarta i zdrapana; pijacy list zdrapali); 2) unieważnić, usunąć.

Zdrapować, p. Zdrapać.

Zdrapywać, p. Zdrapać.

Zdrażać się, wzdragać się, wzbraniać się.

Zdrąb, zrąb.

Zdrąchnąć, zgnić.

Zdręczyć, dręcząc zmordować, zgnębić.

Zdrojewisko, zdrojowisko, miejsce, gdzie zdroje wytryskują.

Zdrojowisko, p. Zdrojewisko.

Zdrowić kogo, 1) uzdrawiać; 2) pozdrawiać, witać.

Zdrowie, 1) toast (zaczęły się zdrowia; bodajeś się udawił tem zdrowiem); 2) ocalenie, całość, bezpieczeństwo (wysiadłszy na ląd, dziękowali Bogu za Z.;