Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0973

Zdzierki, zdzierstwo, łupiestwo.

Zdzierżawać i Z. się, p. Zdzierżeć.

Zdzierżeć, niedok. zdzierżawać, zdzierżywać, 1) dotrzymać, dochować (Z. słowa, wiary); 2) Z. co, Z. czemu = wytrzymać co (Z. szturmowi, pokusie; Z. najazd); 3) wstrzymać, zatrzymać (Z. kogo w szczęściu; wiara broń czartowską zdzierżywa); Z. się, pohamować się, wstrzymać się.

Zdzierżywać i Z. się, p. Zdzierżeć.

Zdziewać się, spodziewać się.

Zdziewosłąbić, p. Zdziewosłębić.

Zdziewosłębić, zdziewosłąbić, zeswatać.

Zdźbło, p. Źbło.

Zdżąć, niedok. zdżymać, zżąć, ścisnąć, zgnieść.

Zdżdżewnica, zdżewnica, dżdżownica (robak).

Zdżewnica, p. Zdżdżewnica.

Zdżymać i Z. się, p. Zżąć.

Zdżymać, p. Zdżąć.

Zebr, zebra.

Zebrać, niedok. zbierać, 1) skupić, skoncentrować, skulić, skurczyć (patrona cały umysł powinien być zebrany; nie uląkł się, dobył miecza sam w się zebrany; oczy wstydliwe sama w się zebrała = stuliła, zmrużyła); 2) skomponować (jak subtelnie zebrał potwarz!); 3) zbierać koło siebie = skubać koło siebie, konając; 4) Z. ptaki z gniazda = wybrać; 5) woda zbiera = wzbiera, przybiera; Z. się, 1) Z. się z sobą, z pamięcią = zastanowić się, wejść w siebie, wziąć na rozum; 2) ubyć, zejść ze świata (zbiera się dobrych ludzi na świecie); 3) Z. się na co = zdobyć się (zebrawszy się na wojsko, ruszył przeciw wrogowi; Z. się na odwagę; zebrał się na wszystko przeciw Rusi.

Zebranie, sebranie, 1) stowarzyszenie, towa-