Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0981

Zgorsznieć, zgorzknieć.

Zgorśliwy, p. Zgorszliwy.

Zgorzałość ust = pieczenie, zgaga.

Zgorzelina, zgorzelizna, 1) albo zgorzelisko, pogorzelisko, zgliszcze; 2) stos gorejący; 3) miejsce opalone na ciele, strup z oparzenia; 4) zapał, ogień (Z. miłości); 5) spalenizna w smaku.

Zgorzelisko, p. Zgorzelina.

Zgorzelizna, p. Zgorzelina.

Zgorzysty, palny, łatwy do zgorzenia.

Zgotować, przygotować, naszykować (Z. drogę przed kim).

Zgóraprosty, prostopadły.

Zgóroprost, górprost, linja prostopadła.

Zgrabnąć, zgrabić.

Zgraja, graja, poczet, orszak (Z. panienek).

Zgrajny, tłumny, gromadny.

Zgrązić, pogrążyć.

Zgrodzić, złączyć.

Zgromadność, zgromadzenie liczne, gromada liczna.

Zgromadny, gromadny, tłumny.

Zgromienie, hałas, walka.

Zgrubnąć, zgrubieć.

Zgruchnąć się, zbiedz się hurmem (lud się zgruchnął).

Zgryźliwy, gryzący (dym Z.).

Zgryźny, zgryźliwy (myśl, zazdrość zgryźna).

Zgrzać kogo (o matce) począć, zastąpić kim.

Zgrzeć się, zgrzać się.

Zgrzewa, gorąco, spieka (Z. słoneczna).

Zgrzonąć, zgrzebać.

Zgrzybić, skulić, zmarszczyć jak grzyb.

Zgrzybialec, człowiek zgrzybiały.

Zgrzytliwy, zgrzytny, pełen zgrzytu, zgrzytający (maszt, piorun, Z.).

Zgrzytny, p. Zgrzytliwy.

Zgubca, zgubiciel.

Zgubiel, zguba.

Zgubliwy, zgubny, wielce szkodliwy.

Zgubny, na zgubę przeznaczony, podległy zgubie.