Zmyślnik, p. Zmyślaniec.
Zmyślność, zmyślstwo, lubieżność, zmysłowość.
Zmyślny, 1) zmysłowy, lubieżny; 2) zmyślony, udany, pozorny.
Zmyślstwo, p. Zmyślność.
Zmywać, p. Zmyć.
Znaczny, 1) znany, wiadomy (znaczno to nieledwie wszystkim); 2) widoczny, oczywisty, jasny (stąd znaczno jest, że...).
Znaczyć, 1) piętnować, wytykać (znaczył tych, którzy rzplitą mieszają); 2) zaznaczać, notować (zwiedziłem świat, potrzebne znacząc pilnie rzeczy); 3) naznaczać, wyznaczać, określać (biegiem gwiazd znaczy czasy zimy i lata); 4) Z. co sobie = ważyć, cenić sobie; Z. się z czego = okazywać się, wynikać (z jej słów znaczy się zgoda); 2) Z. się po czem = miarkować się, kierować się podług znaków.
Znać, niedok. znawać, 1) doznać zaznać, doświadczyć (Z. czyje zmiłowanie, czyją łaskę; sam znam dzisiaj, com drugim pokazał); 2) wiedzieć (znaj, co umiem; myszy nie znały o zbożu); 3) uznawać (Z. kogo za pana, za męża); 4) albo Z. się, przyznawać, przyznawać się, nie zapierać (w sądzie Z. albo zaprzeć); 5) rozeznawać, rozstrzygać, decydować (znajcie, czy odstąpić Boga dla króla?); Z. się, 1) p. wyż.; 2) dać się Z. = dać się we znaki, dać się uczuć; 2) Z. się do kogo, do czego = przyznawać się, uznawać za swoje (Z. się do syna nie chciała; Z. się do zbrodni).
Znadejść, znaleźć.
Znadworny, znadworza będący, zewnętrzny (ganek Z.).
Znadworza, od strony dworu, zewnątrz budynku.
Znaiść, p. Znaleźć.
Znajdł, znalazł.
Znajdować się, mieć się,
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0994
Ta strona została uwierzytelniona.