6) podołać, wydołać (co możność czyja zniesie); 7) zniesie li czas = czy czas pozwoli na to; Z. się, 1) skupić się, zbiedz się, zjednoczyć się; 2) unieść się, zapędzić się, zabiedz.
Znieważca, znieważyciel.
Znieważnić, unieważnić, zniweczyć.
Zniewczasować, strudzić niewczasem, zmęczyć.
Zniewidzić, zrobić niewidzialnym.
Zniewierzyć się, sprzeniewierzyć się.
Zniewolić, pozbawić wolności, ujarzmić; Z. się, 1) Z. się komu = poddać mu się całkowicie; 2) Z. się wdzięcznością dla kogo = przejąć się; zaciągnąć dług wdzięczności.
Zniezbożnieć, zbezbożnieć.
Znik, zniknięcie.
Znikać, p. Zniknąć.
Znikczemnić, 1) zrobić nikczemnym; 2) unicestwić.
Znikliwy, niestały, lotny (rtęć jest znikliwa).
Zniknąć, niedok. znikać, 1) Z. czego, czemu = uniknąć, ujść, uchronić się czego; 2) Z. skąd, dokąd = przeniknąć, przemknąć się.
Znikomy, 1) nietrwały, ulegający zniszczeniu (sprzęt wygodny ale Z.); 2) mogący znikać dla oka, stawać się niewidzialnym; 3) niewidzialny.
Zniosek, zniesienie się, znoszenie się, stosunek, konszachty (tajemne znioski z wrogami).
Zniosły, wzniosły.
Zniskąd, znikąd.
Zniść się, zdarzyć się, złożyć się tak lub owak.
Zniżenie, uniżenie, pokornie.
Znorowić, znarowić.
Znosić i Z. się, p. Znieść.
Znośliwszy, znośniejszy.
Znotować, znucić, spuścić z tonu, spuścić nos na kwintę, spasować.
Znowić, wznowić.
Znucić, p. Znotować.
Znurcić się, złączyć się swojemi nurtami.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0997
Ta strona została uwierzytelniona.