Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0998

Znużnić, znużyć.

Znużnieć, znużyć się.

Zob, zobia, zubia, ziarno na pokarm dla ptaków.

Zobaczywać się, miarkować się, opamiętywać się.

Zobać, zubać, dziobać, zbierać dziobem.

Zobia, p. Zob.

Zobijać, poobijać (Z. kobiercami ścianę).

Zobki, 1) potrawa w Z. = którą trzeba dziobać, jeść po ziarnku, po odrobinie; 2) czytać w Z. = po łebkach, piąte przez dziesiąte, dorywczo.

Zobrębać, p. Zobrębować.

Zobrębować, zobrębać, poobrąbywać.

Zochocić, rozochocić.

Zoczny, 1) widzialny; 2) bystrooki.

Zoczyć się komu, 1) pokazać się na oczy; 2) usunąć się z oczu.

Zodjatyczny, zodjakowy.

Zofista, sofista, mędrek.

Zoglądać, zobaczyć, zoczyć.

Zognieć, rozognić się, rozżarzyć się.

Zokrąglić, zaokrąglić.

Zoł, zoła, popiół pozostały z ługu, łużyny.

Zoła, p. Zoł.

Zołdat, żołdat, żołnierz.

Zołowina, gatunek gleby, próchnica.

Zołtarz, 1) psałterz; 2) fundacja śpiewania psalmów; 3) Z. Panny Marji = różaniec; 4) instrument podobny do lutni.

Zołzować, cierpieć na zołzy.

Zołzy, 1) skrofuły; 2) wole pod gardłem.

Zonąd, z onego miejsca, stamtąd.

Zonować, trzymać, grzać na słońcu.

Zopaczny, opaczny.

Zopaczyć, zopakować, przewrócić, zmienić na opak; Z. się, pójść na opak, popsuć się.

Zopakować i Z. się, p. Zopaczyć.

Zopuścić, spustoszyć.

Zopytać, zapytać, spytać.

Zor, zór, wejrzenie, władza widzenia, wzrok.

Zostać, niedok. zostawać,