Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/1003

żyć; 2) Z. kogo z siebie = nie dać po sobie jeździć, postawić mu się.

Zsep, zsyp, zsypka, 1) zsypanie, zsypywanie; 2) danina w zbożu.

Zsiadać i Z. się, p. Zsieść.

Zsiąść i Z. się, p. Zsieść.

Zsieść, zsiąść, niedok. zsiadać, zsiadywać z urzędu = ustąpić, usunąć się z urzędu; Z. się, 1) osiąść, opaść (na wysepce morskiej sól zsiada się); 2) stwardnieć, zeskorupieć, zdrętwieć (paznogcie od tej pracy zsiadają się).

Zskapieć, skapieć.

Zsłowiańczyć, przerobić na słowiańskie, przetłómaczyć na słowiańskie.

Zsobna, zosobna, osobno.

Zstać, zstanąć, niedok. zstawać, 1) wystarczać (zstaje mi czasu); 2) zstaje mię na co = stać mię na co, zdołam; 3) Z. czego = odstać od czego, zaniechać czego; Z. się, 1) dojrzeć, dostać się (owoc zstał się); 2) stać się czem, zrobić się czem.

Zstarzeć, zestarzeć się.

Zstaw, staw w ciele, przegub między członkami.

Zstawać i Z. się, p. Zstać.

Zstawić, zestawić.

Zstąpić, zstępić, niedok. zstępować, 1) pokolenie zstępujące = linja zstępna członków rodu; 2) pójść na dół, spaść w cenie (żyto zstępuje); 3) zejść, zboczyć (Z. z gościńca; Z. do kogo = wstąpić po drodze; Z. komu z drogi = ustąpić, usunąć się).

Zstert, zstyrt, zstyrta, sterta.

Zstępić, p. Zstąpić.

Zstępki, umowy.

Zstępować, p. Zstąpić; Z. się, łączyć się.

Zstyrt, p. Zstert.

Zstyrta, p. Zstert.

Zsuć, zsypać, posypać gęsto.

Zsychać, p. Zeschnąć.

Zsyłać się, porozumiewać się.

Zsypować, zsypywać.