Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/1005

Zugorzyć pole = zostawić odłogiem.

Zuja, pakuły do zatykania szczelin w promach.

Zujmować, poujmować.

Zumiały, zdumiały.

Zumieć się, niedok. zumiewać się, zdumieć się.

Zumiar, nadto, nadmiernie.

Zumiewać i Z. się, p. Zumieć.

Zumieć, niedok. zumiewać, zdumieć; Z. się, zdumieć się.

Zumysłowy, umyślny, z umysłu pochodzący.

Zupadać, poupadać.

Zupełność, dojrzałość, pełnoletniość.

Zupełny, 1) cały (kochać zupełnem sercem; zupełną sprawę odłożono; ofiara zupełna = całopalenie); 2) masywny, lity, nie dęty; 3) pełny, jędrny (ciało zupełne); 4) pełnoletni, dojrzały; 5) liczba zupełna = od której odejmujemy (w odejmowaniu).

Zuwka, p. Zufka.

Zuzanista, kobieciarz.

Zwab, 1) zwabienie; 2) powab, ponęta.

Zwadca, zwadzca, zwajca, zwadnik, zwadziciel, zwadziec, kłótnik, człowiek zwadliwy.

Zwadka, zwada.

Zwadnica, zwadzicielka, kobieta zwadliwa, kłótnica.

Zwadnik, p. Zwadca.

Zwadny, zwadliwy.

Zwadzca, p. Zwadca.

Zwadziciel, p. Zwadca.

Zwadzicielka, p. Zwadnica.

Zwadziec, p. Zwadca.

Zwachać, rozbujać, żeby się wahało.

Zwajca, p. Zwadca.

Zwalać i Z. się, p. Zwolić.

Zwalczywać, zwalczać.

Zwalisty, łatwy do zwalenia, stoczysty, potoczysty; 2) niezgrabnie toczący się (niedźwiedź Z.); 3) grubo zwieszający się (kudły zwaliste).

Zwanie, powołanie, zawód, profesja.

Zwara, zwarka, zwarzenie, war.