Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/1011

Ta strona została uwierzytelniona.

lili mi zwycięstwo); Z. się, zgodzić się, zmówić się na jedno (zwoliwszy się, obrali go).

Zwolony, zwoleny, 1) imiesłów od zwolić; 2) przekonany, przeświadczony; 3) syn Z. = przybrany, adoptowany.

Zwołowacieć, stać się ociężałym jak wół.

Zwon, dzwon.

Zwonić, dzwonić.

Zwono, dzwono koła, ryby.

Zwońcy, cymbały.

Zwora dla psów = swora.

Zwiotszeć, zestarzeć się.

Zwoźba, zwóz, zwózka.

Zwoźny, zgnojony nawozem (rola zwoźna).[1]

Zwód, 1) albo zwodek, most zwodzony; 2) wykazanie w sądzie swej niewinności przez wskazanie rzeczywistego winowajcy; 3) związek, konfederacja.

Zwrot, 1) zwrócenie (Z. oczu na co); 2) skręt, zakręt (na zwrocie ulicy); 3) odwrot, odbitka, odskok, kierunek wsteczny (zło zwrotem się zlało na tych, od których poszło).

Zwrotny, obrotny, zwinny.

Zwrzasnąć, zwrzeszczeć, wrzasnąć.

Zwrzedzieć, zwrzodowieć, stać się wrzodowatym.

Zwrzeszczeć, p. Zwrzasnąć.

Zwrzodowieć, p. Zwrzedzieć.

Zwycięstwo, kapliczka nad grobem ludzi świątobliwych i męczenników w pierwszym wieku po Chrystusie.

Zwyciężać, p. Zwyciężyć.

Zwyciężczyna, 1) ta, co odniosła zwycięstwo; 2) albo zwyciężczyzna, zdobycz zwyciężców.

Zwyciężczyzna, p. Zwyciężczyna.

Zwyciężeniec, człowiek zwyciężony.

Zwyciężny, zwyciężysty, tyczący się zwycięstwa, zwycięski.

Zwyciężyć, niedok. zwyciężać, zwyciężywać, 1) Z. kogo prawem = przekonać, pokonać go prawem; 2) Z. kogo w

  1. Przypis własny Wikiźródeł Zobacz też słowo Zwoźny w M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego.