Zwyższyć, p. Zwyszyć.
Zwyżyć się nad kim = wznieść się nad kogo.
Zycer, zecer.
Zycerski, zecerski.
Zydla, p. Zedel.
Zygar, zegar.
Zygielgarn, p. Zegielgarn.
Zylarz, powroźnik.
Zymać, p. Zdjąć.
Zymbrat, p. Zimbrat.
Zyndra, zindra, zendra.
Zynek, zynk, zynk.
Zyngować, p. Zingować.
Zynk, p. Zynek.
Zynkować, wsadzać w ziemię ablegry.
Zys, p. Zez.
Zysk, 1) Z. w sądzie = to, co na skazanym zasądzono wyrokiem; wyegzekwowanie wyroku; 2) lichwa, procent (dawać na Z.); 3) zajęcie, proceder, szukanie zysku.
Zyskać, niedok. zyskiwać, Z. bitwę = wygrać, odnieść zwycięstwo; 2) Z. co prawem = wygrać w sądzie, mieć przysądzone wyrokiem.
Zyskiwać, p. Zyskać.
Zyskowny, chciwy zysku, interesowany.
Zyszka, zyzka, zyzek, zez, człowiek zezowaty.
Zyść, zejść.
Zyz, p. Zez.
Zyza, p. Zeza.
Zyzek, p. Zyszka.
Zyzka, p. Zyszka.
Zzbawić czego = pozbawić.
Zzacniać, p. Zzacnić.
Zzacnić, niedok. zzaniać, uzacnić.
Zziąbić, zziębić, przeziębić, zaziębić.
Zziębić, p. Zziąbić.
Zzobać, zdziobać.
Zzowić, zezwać.
Zzucholić, zźwiekać, zżuć.
Zzuwacz, wyzuwacz, łupiezca, zdzierca, rabuś.
Zzuwalnia, miejsce do rozbierania się w łaźni; miejsce przy szrankach szermierskich, gdzie się szermierze przed walką rozbierali.
Zźwiekać, p. Zzucholić.
Zżasnąć się, przerazić się, zatrwożyć się.
Zżąć, niedok. zżymać, zdżymać, 1) ścisnąć, zmiąć, zgnieść.
Zżedz, spalić.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/1013
Ta strona została uwierzytelniona.
