Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/1019

Żądłasty, p. Żądlisty.

Żądoba, żądność.

Żądościwy, p. Żądliwy.

Żądość, żądza, pożądliwość.

Żądzien, p. Żądliwy.

Żdać, czekać.

Żebry, żebranina, żebractwo.

Żebrzeć, żebrać.

Żeby, czyżby? doprawdy? (umarł. — Ż?).

Żega, p. Zega.

Żegawica, p. Żegawka.

Żegawka, żagawka, żegawica, żagwica, pokrzywa.

Żeglarka, żeglówka, żegluga.

Żeglarskie, po żeglarsku.

Żeglówka, p. Żeglarka.

Żegnać, 1) chrzcić, święcić (Ż. dzwon, wodę); 2) Ż. dzieci = konfirmować; 3) zażegnywać (Ż. czary, chorobę).

Żegżułka, i, lm. i kukułka.

Żehało, żgadło, żegadło.

Żeland, dawna gra w karty.

Żelasty, p. Żelaźnisty.

Żelaza, okowy, kajdany.

Żelaznograda armata = żelaznym gradem (kulami) ziejąca.

Żelazny: koło żelazne = gwiazda polarna, gwiazda żeglarska.

Żelazociąg, magnes.

Żelazowy, żelazny.

Żelaźnik, p. Żeleźnik.

Żelaźnisty, żelasty, żelazisty.

Żelestwo, żelastwo.

Żeleźnictwo, przemysł żelazny, handel żelazem.

Żeleźnik, 1) albo żelaźnik, ten, co się trudni przemysłem lub handlem żelaznym; 2) kocieł, panew żelazna.

Żeliszcze, żeleźce.

Żeła, p. Żyła.

Żełw, żełwica, żołwica, siostra męża, szwagierka.

Żełwica, p. Żełw.

Żemełka, bułeczka.

Żemlany, żemłowy, tyczący się żemły = bułki.

Żemła, bułka, placek.

Żemłowy, p. Zemlany.

Żencica, p. Żynczyca.