Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/1022

Żorula, biedna żórawica (samica żórawia).

Żółciany, żółciowy.

Żółcina, żółtość.

Żółklina, żółtość, zajście żółtością.

Żółtasy, żółtawy.

Żółtnąć, żółtnieć, żółknąć.

Żółtnieć, p. Żółtnąć.

Żółtobrzuch, ten, co dogadza brzuchowi, gębie, rozkosznik.

Żrawy, żrący, wyżerający, trawiący.

Żreć, żre go w brzuchu = rznie; Ż. się, gryźć się, frasować się, martwić się.

Żucha, p. Żuchwa.

Żuchać, żuchleć, żuć pomału, przeżuwać.

Żuchawica, p. Żuchwa.

Żuchel, kawał (Ż. chleba).

Żuchleć, p. Żuchać.

Żuchwa, żucha, żuchawica, szczęka górna.

Żuć, żwać o kim = wziąć kogo na język, wycierać sobie kim zęby, źle o kim mówić; Ż. się, gryźć się, trapić się, frasować się.

Żuka, ażuka, hażuka, rodzaj długiej sukni wierzchniej.

Żuława, nizkie wybrzeże z błot i bagnisk (Ż. gdańska).

Żuławczyk, żuławianin, mieszkaniec żuławy.

Żuławianin, p. Żuławczyk.

Żuławski, tyczący się żuławy.

Żupica, żupan, kitlik.

Żurzyć się, być markotnym, kwasić się, jątrzyć się, gniewać się (koń się żurzy = strzyże uszami).

Żuwka, zupka.

Żuzel, 1) Ż. kamienny = pumeks; 2) koniec palącego się knota u świecy.

Żuzelica, żuzel.

Żużelasty, żużylisty, żużelowaty, podobny do żuzla, pełen żuzla.

Żużelowaty, p. Żużelasty.

Żużmant, gatunek sukni kobiecej.

Żużylisty, p. Żużelasty.

Żwacz, obmówca, plotkarz.

Żwać i Ż. się, p. Żuć.