Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/1007

Ta strona została przepisana.

Omazaćp. Obmazać.

Omączać, dok. Omączyć; mąką okurzać, walać co mąką; o. ś., walać ś. mąką, obielać ś. mąką.

Ombra, fr.p. Umbra.

Ombrelka, fr.p. Umbrelka.

Ombrometr, gr.p. Pluwjometr, p. Deszczomierz.

Omdlały, Omdlony, ten, który omdlał, stracił przytomność, zemdlały; słaby, bezsilny, mdły.

Omdlenie, utrata przytomności.

Omdlewać, dok. Omdleć; wpadać w omdlenie, tracić przytomność, słabnąć, opadać z sił.

Omega, gr., ostatnia litera greckiego alfabetu: ω; przen., koniec — p. Alfa.

Omen, łć., znak, przepowiednia, wróżba.

Omglenie, okrywanie, zasłanianie mgłą; mgła, zmrok.

Omgliwać, dok. Omglić; mgłę rozciągnąć, mgłą otaczać, okrywać, zasuć; o. ś., mgłą ś. okrywać, zasłaniać, zamgliwać się.

Omiatać, Obmiatać, dok. Omieść, Obmieść; pył ścierać, strzepywać go z czego, opylać; zamiatać, zmiatać ze wszystkich stron.

Omiecie, plewy.

Omieciny (-in), pył mączny w młynie; kurzawa z mąki, stochmal; śmiecie.

Omięg, roślina z rodziny złożonych, kozikorzeń — p. Pomornik, p. Tojad.

Omielać, Obmielać, dok. Omieć; odwiewać plewy ze zboża, czyścić zboże, odwiewać zboże.

Omieszkać, opuścić co, nie skorzystać z czego, zaniedbać co, przepuścić porę odpowiednią do czego.

Omieśćp. nied. Omiatać.

Omiękczać, dok. Omiękczyć; zmiękczyć co naokoło.

Omięknąć, stać ś. miękkim, zmięknąć.

Omięsna, powłoka z tkanki łącznej, otaczająca mięsień.

Omijać, dok. Ominąć; zbaczając mijać, kołować, okrążać, wymijać; nie wstępować gdzie; nie trafiać, nie sięgać kogo a. czego; ominęła go kara, nagroda = nie doszła go; używać wybiegu, wyłgiwać ś., wykpiwać ś.; o. prawo, przepis, zakaz = pomijać je, nie stosować ś. do nich; o. pewne szczegóły w opowiadaniu = przemilczać, nie wyszczególniać; przemijać, przechodzić, upływać (minęło lato, nadchodzi jesień); unikać, starać ś. nie spotkać z kim a. z czym; o. ś., wymijać ś., unikać ś. nawzajem; o. ś. z czym = rozmijać ś. z czym, wyłgiwać ś. z czego, nie zaznawać czego; nie wykonywać.

Omisja, łć., opuszczenie, pominięcie, zaniedbanie czegoś.

Omiećp. nied. Omielać.

Omlet, fr., ciasto z jaj smażone na patelni (zdr. Omlecik).

Omłacać, dok. Omłócić; do końca wymłacać, młócić.

Omładzać, dok. Omłodzić; przywracać młodość, odmładzać; o. ś., odzyskiwać nanowo młodość, odmładzać ś.

Omłot, młócenie zboża; wydajność zboża przy młóceniu, plenność, wymłot, omłotek; dobry, zły o. = zboże dobrze, źle sypie.

Omłotny, obfity w ziarno.

Omłócićp. nied. Omłacać.

Omłynkować, oczyścić zboże z plew za pomocą młynka.

Omnibus, łć., rodzaj powozu publicznego dla większej ilości osób, kursującego w większych miastach a. z miasta do miasta (f.); zabudowanie na rzece do kąpieli wspólnej dla osób tej samej płci, za opłatą; przen., żart., człowiek, mający mnóstwo różnorodnych wiadomości, mogący o wszystkiem