Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/1012

Ta strona została przepisana.

ostatniej stronicy i pieczęć opatrzyć podpisem w celu zabezpieczenia od wydarcia karty z księgi.

Oparcie, to, na czym ś. co opiera, podpora (np. poręcz u krzesła, u fotela, u ławki); miejsce, gdzie ś. co opiera (punkt o-a); przen., mieć punkt o-a = mieć zapewnioną możność utrzymania ś., zamieszkania, zasób, środek zarobkowania.

Oparkaniać, dok. Oparkanić; parkanem opasywać, ogradzać; o. ś., otaczać ś. parkanem.

Oparkanienie, otoczenie parkanem; ogrodzenie, parkan, sztachety.

Oparskać, parskając ochlapać, opluć.

Oparszały, Oparszywiały, ten, który oparszał, który ś. parchami okrył.

Oparszeć, Oparszywieć, dostać parchów, parchami ś. okryć, sparszywieć, sparszeć.

Oparszyć, Oparszywić, parchami kogo zarazić.

Oparzać, dok. Oparzyć; oblewać ukropem, maczać w ukropie, sparzać dla usunięcia resztek pierza a. sierści (o. kurę, wieprza), dotykać czymś rozpalonym a. oblewać gorącym płynem, wskutek czego następuje bolesna oparzelizna; uciekł, jakby go oparzył, jak oparzony = nagle, z przerażeniam; biega, jak oparzony = jak szalony, jak warjat; o. ś., dotykać czego gorącego a. oblewać ś. warem, parzyć ś.; przen., o. ś. na czym = źle na czym wychodzić, doznawać strat, niepowodzenia, przykrości.

Oparzelisko, ziemia wodnista, nigdy nie marznąca; sączące ś. z ziemi źródło, które nigdy nie zamarza.

Oparzelisty, obfitujący w oparzeliska.

Oparzelizna, miejsce oparzone na ciele — p. Opalenizna.

Oparzyskop. Oparzelisko.

Opas, pasienie, tuczenie (o. bydła); bydlę tuczone umyślnie na rzeź (wół o.); żart., człowiek otyły, grubas; opasanie, oblężenie; obwód, koło; mury, fortyfikacje.

Opasać, dok. Opaść; opychać, tuczyć, wykarmiać; o. ś., objadać ś., obżerać ś.

Opasaćp. nied. Opasywać.

Opasanie, przewiązanie pasem, okrążenie, otoczenie; pas, przepaska; otoczenie wojskiem, oblężenie, blokada; miejsce w ciele, gdzie ś. ludzie opasują, talja, pas; fortyfikacja, mury i rowy forteczne.

Opaska, to, co służy do opasania, do obwiązywania, rzecz opasująca, wieniec, przepaska, taśma do obwijania chorych części ciała, bandaż, pasek papierowy, którym oklejają gazety i książki dla przesłania ich pocztą, obwoluta; djadem dawnych cesarzy rzymskich (fig.); w bud., sztuka drzewa do 10 cali gruba, wiążąca u góry belki, krokwie dachu; ochrona z cegieł około rury piecowej, ażeby od niej pułap nie mógł ś. zapalić.

Opaskowy, odnoszący ś. do opaski (marki o-e); rzecz., żołnierz, przeznaczony do noszenia przyrządów opatrunkowych — w czasie bitwy.

Opaskudzić, powalać, pobrukać, owalać; zwalać kałem; przen., obmówić, zniesławić, obrzucać oszczerstwami; o. ś., powalać ś., pobrukać ś., pobrudzić ś.; zrobić coś złego, zniesławiającego, żart., źle ś. ożenić.

Opasły, tłusty, otyły, wypasiony, gruby.

Opasowy, przeznaczony na opas, tuczony, karmny (wół o.).

Opasywać, dok. Opasać; przewiązywać kogo a. siebie pasem, pas nakładać, okręcać, obwijać pa-