rzecz ładna ale bez pożytku, świecidełko, fraszka, klejnocik.
Cacuchno, Cacunio, zdr. od Caca.
Cadyk, hbr., nabożny, doskonały, cudotwórca, rabin sekty żydowskiej chassydów.
Cajghaus, p. Cekhauz.
Cal, nm., miara długości = blizko 2½ centymetrom = 1/12 stopy; na C. = bardzo blizko.
Calec (-lca) Calizna, ziemia twarda nie ruszana jeszcze pługiem; podstawa, zasada, treść.
Calówka, tarcica, deska grubości calowej; lina gruba na cal; miara długości na cale podzielona.
Caluchny, Caluśki, Calusieńki, Calutki, Caluteńki, zdr. od Cały.
Całka, w wyższej matem. jedna z zasadniczych form matematycznych rachunku wyższego.
Całkiem, przysł., ze wszystkiem, doszczętnie, całkowicie, zupełnie; nierozdzielnie; wcale, zgoła.
Całkowanie, w wyższej matemat. działanie, za pomocą którego znajdujemy całkę dla danej różniczki.
Całkowicie, przysł., zupełnie, całkiem, ze wszystkiem.
Całkowity, zupełny, wszystek; we wszystkich częściach cały, niepodzielny; liczba C-a = liczba nieułamkowa, jedna z szeregu liczb 1, 2, 4, 5, 6.....
Całkowy, przym. od Całka; rachunek C. = odnoszący się do całek oraz do równań różniczkowych, rachunek integralny.
Cało, przysł. od Cały; w całości, bez szkody, szczęśliwie, nienaruszony.
Całodniowy, p. Całodzienny.
Całodzienny, Całodniowy, cały dzień trwający; za cały dzień należny; z całego dnia wynikły.
Całokształt, zbiór, ujecie czegoś w pewną systematyczną całość; system, układ rozważany w całości.
Całokształtny, systematyczny, w pewien sposób ułożony, ukształtowany.
Całoletni, całe lato trwający.
Całomiesięczny, cały miesiąc trwający, za cały miesiąc należny, z całego miesiąca wynikły.
Całonocny, całą noc trwający.
Całopalenie, ofiara na ołtarzu palona; czynność palenia ofiary; w Starym Zakonie zwierzę ofiarnicze w całości spalone, ofiara całopalna.
Całopalny, przym., mogący się w całości spalić; w całości spalony: przeznaczony do całopaleń.
Całoroczny, cały rok trwający, za cały rok należny, z całego roku wynikły.
Całostka, zdr. od Całość; coś zawierającego pewną całość.
Całość, ogólność, ogół, wszystko razem; wszystkie części razem wzięte; rzecz cala; zgodność części, jedność; harmonja; całkowitość, nienaruszoność; liczba cała w przeciwstawieniu do ułamka.
Całotygodniowy, cały tydzień trwający, za cały tydzień należny, tygodniowy.
Całować (kogo, co, lub w co), cmoknąć dotykając ustami ściśniętemi ciała lub przedmiotu, jako znak pieszczoty, czci, uszanowania; przen. muskać, zlekka dotykać. C. ś. = całować kogo i odbierać nawzajem pocałunek.
Całun, przykrycie żałobne trumny i mar; kir; przen. śmierć.
Całunek, pocałunek, całus.
Całus, ucałowanie, pocałunek.
Całusek, zdr. od Całus; mały okrągły pierniczek.
Cały, wszystek; zupełny, całkowity, kompletny; niepodzielony na części; jedyny, istotny, prawdziwy, czysty, istny, skończony; nienaruszony, nieuszkodzony; jednolity; lecieć na C-go = na oślep; C-ą gębą = w zupełności, całkiem; być C. w oku, w uchu = skupić uwagę.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/102
Ta strona została skorygowana.