Orlikowiec, roślina z rodziny baldaszkowatych, czarnogłów (f.).
Orlooki, mający oczy tak bystre, jak u orła.
Orłodziób, gatunek kolibra (fig.).
Orłolew — p. Gryf.
Orłosęp, ptak drapieżny z rodziny orłosępów (f.)
Orłowaty, kształtem do orła zbliżony; taki jak u orła.
Orłowy — p. Orli; sól o-a = najlepsza sól wielicka, dostarczana w beczkach ze znakiem orła; rzecz., w wojskach Księstwa Warszawskiego podoficer, noszący znak orła (chorągiew pułkową).
Ornamencista, łć., robiący ornamenty, zajmujący ś. zdobnictwem.
Ornament, Ornamentacja, łć., ozdoba, dzieło sztuki malarskiej, rzeźbiarskiej, grawerskiej, sztukatorskiej i t. p., zdobiące budowle, ich części, lub sprzęty i przedmioty do użytku i t. d. (fig.).
Ornamentować, łć., robić ornamenty, zdobić ornamentami.
Ornamentyka, łć., sztuka zdobnicza, zdobnictwo, umiejętność stosowania ornamentów w architekturze, w wytworach rzemiosł; ogół ozdób budowli.
Ornat, łć., wierzchni ozdobny ubiór kapłański, wkładany przy odprawianiu Mszy świętej (fig.).
Ornitolity, gr., kopalne szczątki, odciski dawnych zaginionych ptaków.
Ornitolog, gr., uczony znawca ptaków.
Ornitologja, gr., część zoologji, obejmująca naukę o ptakach.
Ornitomancja, gr., wróżbiarstwo z lotu, żeru lub ze śpiewu ptaków.
Ornitopter, gr., przyrząd lotniczy o skrzydłach bijących, samolot skrzydłowy, skrzydłowiec (fig.).
Orny, zdatny do orania (grunt o.).
Orogienetyczny, gr., dotyczący teorji powstawania gór.
Orogieneza, gr., teorja o tworzeniu ś. gór.
Orognozja, Orologja, gr., nauka o górach.
Orograficzny, gr., dotyczący gór, dotyczący skorupy ziemskiej; o-a mapa = na której za pomocą kreskowania oznaczone są wszelkie nierówności powierzchni ziemi.
Orografja, gr., część gieografji ogólnej, zajmująca ś. powstawaniem i kształtowaniem gór; wogóle nauka o plastycznych kształtach powierzchni lądu.
Orologja, gr., znajomość gór, ich składu i budowy.
Orometrja, gr., nauka, zajmująca ś. pomiarami kształtów powierzchni lądu, oznaczeniem średniej wysokości grzbietów, dolin, pochyłości stoków i t. p.
Oropiały, ropą okryty.
Oropieć, ropą ś. okryć.
Orosiały, okryty rosą, wilgotny od rosy.
Orosić, rosą pokryć, zmoczyć rosą, zrosić; skropić, zalać (o. twarz łzami); o. ś., zmoczyć ś. rosą.
Orosieć, omoknąć od rosy, orosić ś.
Oróżowić, okryć kolorem różowym, zarumienić.
