niesiono skargę, obwiniony, podsądny.
Oskarżyciel, zanoszący na kogo skargę, obwiniciel; donosiciel, potwarca; prokurator.
Oskarżyć — p. nied. Oskarżać.
Osklepiać, dok. Osklepić; robić sklepienie, otaczać sklepieniem, zasklepiać.
Oskoczyć — p. Obskoczyć; skacząc obejść co dokoła; obstąpić, osaczyć, zaskoczyć.
Oskolnica, woda z ziemi zaraz po rozmarznięciu, na wiosnę się wydobywająca — p. Oskoła.
Oskoła, sok świeży rośliny, wstępujący na wiosnę od korzeni w górę; mlecz roślinny; płynięcie soku z drzewa; czas, kiedy sok z drzew wypływa, wiosna.
Oskoma, drętwienie zębów po kwasach; apetyt, chętka, ślinka na co; czynić komu o-ę = obiecywać coś przyjemnego; mieć o-ę na co = mieć chętkę na co; bierze mię o. = nabieram chętki.
Oskopić, okastrować barana.
Oskorupienie, w medyc., powstawanie osadów wapiennych w ustroju organicznym, zwapnienie; stwardnienie powierzchni, dostawanie skorupy, skorupa mineralna, pokrywająca powierzchnię ciała organicznego, inkrustacja.
Oskorupień, rodzaj korala skamieniałego.
Oskórek, zwierzchnia skóreczka na drzewie, naskórek.
Oskrobki (-ów), to, co odchodzi przy oskrobywaniu, obierzyna, łuska i t. p.
Oskrobywać, dok. Oskrobać; naokoło skrobać, skrobiąc ogołacać, z powierzchni zdejmować wierzchnią warstwę za pomocą ostrego narzędzia, zeskrobywać; przen., urywać, obrywać, chwytać, zyskiwać; o. ś., drapać ś., skrobiąc ś.; przen., dostawać ś. komu, jako zysk, okrawać się.j
Oskrzele (-li), większe i średnie rozgałęzienia tchawicy w płucach (fig.).
Oskrzelki (-ów), rozgałęzienie oskrzeli.
Oskrzelowy, dotyczący oskrzeli.
Oskrzydla, roślina z rodziny zapianowatych.
Oskrzydlać, dok. Oskrzydlić; opatrywać w skrzydła; przen., otulać skrzydłami; zachodzić od skrzydeł, od boków: o. armję nieprzyjacielską; o. ś., dostać skrzydeł (o ptakach).
Oskubywać, dok. Oskubać; wyskubywać ze wszystkich stron; ogołacać, oczyszczać; przen., wyzyskiwać, obdzierać, obierać, okpiwać.
Oskulacyjne łć., krzywe = linje krzywe stykające ś., czyli styczne.
Osła — p. Osełka.
Osłabiacz, płyn, osłabiający ciemną barwę w kliszy fotograficznej.
Osłabiać, dok. Osłabić; czynić słabszym, pozbawiać sił; wycieńczać, przytępiać, nadwerężać: o. wzrok, pamięć, zmysł; psuć, rozstrajać; o. żołądek; zachwiewać: o. wiarę; ostudzać (o. namiętność); zmniejszać (o. wrażenie).
Osłabiająco, wywołując osłabienie, zwątlająco, narażając na utratę sił; zmniejszając skutek.
Osłabić — p. nied. Osłabiać.
Osłabieć, Osłabnąć, utracić siły, opaść z sił, omdleć, stracić przytomność.
Osłabienie, pozbawienie sił, brak sił, utrata sił, niemoc, zwątlenie, omdlenie, zmniejszenie skutków czego.
Osłabły, Osłabiony, który stracił siły, opadły z sił, który osłabł, niemocny, omdlały.
Osłabnąć — p. Osłabieć.
Osładzać, dok. Osłodzić; zapra-
