Obszczekać; szczekać uporczywie na kogo; przen., obmawiać, obgadywać, oczerniać, zniesławiać.
Oszczenić się, o suce: urodzić szczenięta.
Oszczep, grot żelazny obosieczny, osadzony na drzewcu, kopja, włócznia, rohatyna (fig.); drążek z widłami żelaznemi, używany do polowania na dziki; ość rybacka do polowania na ryby.
Oszczepek, ser owczy góralski, wyrabiany w postaci beczułek.
Oszczepisko, drzewce u oszczepu.
Oszczepisty, opatrzony grotem.
Oszczepnik, człowiek zbrojny oszczepem.
Oszczerca, potwarca, obmówca.
Oszczerczy, potwarczy; szyderczy.
Oszczerstwo, potwarz, zjadliwa obmowa, zniesławianie, kalumnja.
Oszczędnie, niezbytkownie, nierozrzutnie, oględnie, skromnie.
Oszczędnościowy, odnoszący ś. do oszczędności; kasa oszczędnościowo-pożyczkowa = instytucja kredytowa współdzielcza, przyjmująca drobne wkłady i udzielająca pożyczek na dogodnych warunkach.
Oszczędność, skłonność do umiarkowanego wydatkowania i składania niewydanych pieniędzy; o-ści = pieniądze odłożone, zaoszczędzone; kasa o-ści = instytucja, do której składa ś. oszczędzone pieniądze i płacąca procent od nich.
Oszczędny, skłonny do oszczędności, nierozrzutny, oględny w wydatkach.
Oszczędzać, nie marnować, nie trwonić, odkładać pieniądze na czarną godzinę, żyć oszczędnie; ochraniać, szanować (o. zdrowie); nie narażać, żałować, nie wystawiać na przykrość, na niebezpieczeństwo (o. żołnierzy); o. komu czego = nie wystawiać kogo na co (o. komu przykrości, pracy); nie być rozrzutnym; o. ś., nie narażać swojej osoby, unikać niebezpieczeństwa, przykrości, trudu itp.
Oszczykiwać, Oszczyknąć, obrywać, oszczypywać (pączki, listki).
Oszczypywać, Obszczypywać, dok. Oszczypać, Obszczypać; wyszczypać ze wszystkich stron; uszczykiwać, obrywać (kwiat, liść).
Oszczypek — p. Oszczepek; placek owsiany.
Oszedziały, okryty szronem.
Oszelmować, Obszelmować, obedrzeć, oszarpać, poobcinać nierówno, pokiereszować; o. kogo = obciąć mu uszy.
Oszewka — p. Obszywka; pasek, przyszyty do ubrania, żeby ś. nie rozciągało; poszewka.
Oszkalować, nagadać na kogo, obmówić go, oczernić, spotwarzyć.
Oszkapić się, zagapić ś. — p. Poszkapić się.
Oszkaradzać, dok. Oszkaradzić; czynić szkaradnym, zeszkaradzać, oszpecić; hańbić; o. ś., stawać ś. szkaradnym, szpecić ś.; hańbić ś.
Oszklić, szkłem obwieść, otoczyć; szkłem otwory okienne zamknąć, opatrzyć w szyby, wprawić szyby w ramy (o. dom); pokryć powłoką szklistą; o. łzami oczy = mieć łzy w oczach; o. ś., powlec ś. powłoką szklistą.
Oszlachcić, uszlachetnić, uzacnić, ozdobić — p. Uszlachcić.
Oszlakować, zrobić szlak naokoło, oblamować.
Oszlifować, Obszlifować, wypolerować, wygładzić po wierzchu, ze wszystkich stron; przen., ogładzić, okrzesać, nauczyć kogo manier towarzyskich.
Oszmanić, oszukać.
Oszmulać, brudzić, walać, brukać; ścierać przez tarcie.
