Otruchleć, struchleć.
Otruć, pozbawić kogo życia przez zadanie mu trucizny; zepsuć, skazić, zniszczyć.
Otrzaskać, oswoić kogo z trzaskiem, ostrzelać, zahartować, zaprawić kogo do czego, ośmielić; o. ś. z czym = oswoić ś., zahartować ś., przyzwyczaić ś. do czego, ostrzelać ś. z czym.
Otrząsać, dok. Otrząsnąć, Otrząść; wstrząsnąć czym; trzęsąc, zrzucać, odrywać; trzęsąc, otrzepywać, trzepać; oczyszczać; o. ś., poruszyć ś., wstrząsnąć ś., zadrżeć, wzdrygnąć ś., obruszyć ś.; ocknąć ś., opamiętać ś.; oblecieć, odpaść przez wstrząsanie; otrzepać ś., oczyścić ś. strząsaniem ś., wyzwolić ś., wydobyć ś., uwolnić ś. od czego, zrzucić z siebie.
Otrzcinować, obić albo obłożyć trzciną.
Otrzebić, dokonać trzebienia.
Otrzeć — p. nied. Ocierać.
Otrzepywać, dok. Otrzepać; wkoło a. z wierzchu trzepać, okurzać; przen., bić, smagać kogo; o. ś., strząsać z siebie pył, okurzać ś.
Otrzewna, błona surowiczna, okrywająca wnętrzności brzuszne (fig.).
Otrzeźwiać, Otrzeźwić; czynić trzeźwym, wytrzeźwiać; ocucać, przywracać do zmysłów, do przytomności; orzeźwiać, pokrzepiać; o. ś. — p. Otrzeźwieć.
Otrzeźwieć, powrócić do trzeźwości, wytrzeźwieć (o pijanym); odzyskać zmysły, oprzytomnieć (o zemdlonym).
Otrzymywać, dok. Otrzymać; osiągać co, nabywać co, dostępować czego; odbierać, dostawać co; o. karę = ponosić; o. pochwałę, nagrodę = być chwalonym, nagradzanym; otrzymać zwycięstwo = odnosić zwycięstwo; o. pozwolenie = wyjednywać, dostawać; utrzymać co groźbą = wymóc; otrzymać co prośbą = uprosić, ubłagać; połączywszy tlen z wodorem, otrzymamy wodę = będziemy mieli wodę, zrobi ś. woda; dodawszy 2 do 3, otrzymamy 5 = będziemy mieli 5, wytworzy ś. 5; o. górę nad kim = zwyciężać go, pokonywać, wyścigać.
Otucha, ufność, dobra nadzieja, odwaga, dobra myśl; jestem pełen o-y = pełen nadziei na przyszłość; to mi dodaje o-y = odwagi, pewności siebie.
Otulać, dok. Otulić; okrywać, obwijać dla ciepła, osłaniać o. zimna; o. ramieniem = otaczać, obejmować; o. ś., okrywać ś., obwijać ś. czym dla ciepła, osłaniać ś. o. zimna.
Otułek, rośl. z rodz. otułkowatych.
Otumaniać, dok. Otumanić; zamydlać oczy, omamiać, zwodzie, bałamucić.
Otumanieć, być otumanionym, zwiedzionym, omamionym; odurzeć, stracić głowę.
Oturczyć się, Turkiem ś. stać, przejść na wiarę Mahometa.
Otwarcie, rzecz. od Otworzyć; dokonana czynność otwierania, odemknięcie; o. testamentu = przeczytanie głośne treści testamentu; rozpoczęcie, zagajenie; oddanie czego do użytku publicznego: o. szkoły, uniwersytetu, ruchu kolejowego na nowej linji, mostu itp.
Otwarcie, przysł., jawnie, wprost, wręcz, szczerze, z otwartością.
Otwardnieć, stać ś. twardym; przen., zahartować ś., zobojętnieć, stać ś. nieczułym na wszystko.
Otwartopęcherzowe, dział ryb.
Otwartość, szczerość, jawność, prostoduszność; z o-cią = szczerze, otwarcie, prostodusznie.
Otwarty, stojący otworem, nie zamknięty, rozwarty; dom o. = gościnny, gdzie często bywają ze-
