Chaństwo, godność chana; państwo, dzielnica chana.
Chaos, gr., rz. m., pierwotna masa żywiołów w bezładzie; odmęt, zamęt, nieład, bezład.
Chaotyczny, bezładny, pomieszany, nieporządny, mętny, zagmatwany.
Chap! wykrz., przy chapnięciu, chaps! łap! cap!
Chapać, Chapnąć, ndm., capnąć, porwać, złapać, grypsnać, ukraść; uderzyć.
Chapanina, ciągłe chapanie, porywanie, chwytanie czego, przynoszące powolną korzyść.
Chapanka, rz. od Chapać; rodzaj gry w karty.
Charakter, gr., kształt pisma, liter; sposób pisania, pismo, ręka; właściwość znamienna, indywidualna (zazwyczaj w znaczeniu chwalebnem) stałe, konsekwentne postępowanie, stały sposób kierowania ś. pewnemi zasadami: mieć Ch. wyrobiony, Ch. słaby = człowiek bez C-u = nie mający stałych zasad, chwiejny; błęd. zam. temperament; znamię, cecha, właściwość: Ch. epoki; istotna właściwość czegoś: Ch. wyobraźni, typ, postać, wytrwałość, dzielność, siła; oznaka, godność, nadana władza, rola, tytuł: (być w charakterze posła); Ch. w nogach = rączy, wytrwały bieg, lub chód.
Charakternik, czarownik, znachor.
Charakterystyczny, mający swe cechy, właściwości odrębne, znamienny, wyróżniający.
Charakterystyka, zbiór cech zasadniczych, znamiennych i właściwości wyróżniających dany przedmiot, osobę lub pojęcie od innych; odmalowanie, uwydatnienie, określenie tych cech.
Charakteryzacja, sztuczne nadanie odpowiedniego do roli wyglądu twarzy aktora, ucharakteryzowanie.
Charakteryzować, kreślić, uwydatniać istotne cechy czyje; Ch. ś., nadawać sobie sztucznie pewien wygląd twarzy do roli potrzebny.
Charci, przym. od Chart.
Charciarz, lubiący polowanie z chartami, hodujący charty.
Charciątko, charcię, szczenię charcie.
Charcica, suka charcia.
Charcik, gatunek małych chartów.
Charczeć, chrypieć, chrapać dusząc ś., ciężko krtanią oddychać, rzężeć w gardle.
Chargotać, p. Charkotać, szwargotać.
Charkać, Charknąć, krztusząc ś. oddać flegmę, odchrząknąć, szybko z mocą wyrzucić flegmę z gardła.
Charkanie, charkanina, kaszel ze spluwaniem flegmy połączony.
Charkociny, flegma wypluta.
Charkot, charczenie, chrapanie, gwar, hałas, ujadanie psów.
Charkotać, charczeć, ciężko gardłem oddychać, rzężeć.
Charłacki, Charłaczy, przym. od Charłak.
Charłactwo, kacheksja, ogólne wyniszczenie, wynędznienie ciała, schorzałość, jako następstwo przewlekłej choroby.
Charłak, cherlak, schorzały, chorowity, wyniszczony; nędzarz, mizerak.
Chart, rasa psów o budowie wysmukłej i nogach wysokich, używanych do polowań (fig.).
Chasydzi, fanatyczna i ciemna sekta żydowska, powstała w XVIII wieku, chusyci.
Chaszcz, u, gąszcz (krzewów), zarośla, krzaki, gęstwina.
