Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/121

Ta strona została skorygowana.

graficznych albo drukarskich z rysunków wykonanych na cynku; farbami; druk barwny.

Chromotypografja, gr., drukowanie kolorami za pomocą prasy drukarskiej; odbitka kolorowa.

Chromy, kulawy, utykający na nogę; niepewny, wątpliwy, nieodpowiedni, chwiejny.

Chroniczny, przeciągły, zastarzały, od dawnego czasu trwający, przewlekły; choroba C-a.

Chronić, bronić, strzec, zachowywać; zasłaniać, ochraniać; zapobiegać, niedopuszczczać; zabezpieczać, dawać u siebie schronienie, przytułek; ukrywać kogo; C. się, kryć ś., chować ś.; uciekać, szukać schronienia, bronić ś.; strzec ś., wystrzegać ś.; unikać, stronić.

Chronografja, gr., kronikarstwo, pisanie dziejów porządkiem lat.

Chronogram, data oznaczona głoskami łacińskiemi liczbowemi, znajdującemi się w wyrazach spotykanych na napisach medali.

Chronolog, znawca chronologji, zajmujący się chronologią.

Chronologiczny, idący porządkiem lat w opisywaniu dziejów; uporządkowany według czasu.

Chronologja, porządek w rachubie lat; nauka o podziale czasu, wskazująca daty, w których odbywały się wypadki dziejowe.

Chronometr, gr., czasomierz; najdokładniejszy zegarek, używany w żegludze, astronomji, służący do odznaczania długości gieograficznej; narzędzie do mierzenia taktu w muzyce — p. Metronom.

Chronometrja, nauka dokładnego oznaczania czasu na dane miejsce gieograficzne; w muz. dokładne oznaczanie taktu, tempa.

Chronometryczny, przym. od Chronometr.

Chronoskop, przyrząd do mierzenia bardzo drobnych odstępów czasu lub do oznaczenia chwili, w jakiej zjawisko się zdarzyło.

Chropawić, Chropowacić, czynić chropowatym, szorstkim.

Chropawieć, Chropowacieć, stawać się chropowatym, nabierać chropowatości, szorstkości.

Chropawy, Chropowaty, szorstki, niegładki, pełny chropawości, nieuprzejmy, szorstki, niedelikatny.

Chropowacizna, miejsce chropawe, niegładkie, szorstkie.

Chropowatość, szorstkość, nierówność, guzowatość.

Chropowatyp. Chropawy.

Chrósnąć, zaszeleścić, szelest wydać, zatrzeszczeć; uderzyć, grzmotnąć, palnąć, kropnąć.

Chróst, odpadki leśne z suchych gałęzi, z krzewów i wierzchołków drzew, do wiązania płotów lub pokrywania grobli, faszyna, p. Chróśniak; wiklina, gąszcz, zarośla; gatunek ciasta kruchego w kształcie wstążek, faworki.

Chrószczp. Chruszcz.

Chróściany, z chróstu zrobiony.

Chróściastyp. Chróścisty.

Chróściel, derkacz, ptak z rzędu brodzących, o upierzeniu z wierzchu rdzawym, pod spodem białym, podobny do przepiórki, lecz na wyższych nogach.

Chróścik, owad z rzędu żyłkoskrzydłych, którego larwa buduje z ziarnek piasku i malutkich skorupek pochewkę na odwłok; gatunek porostu zw. wstępka.

Chróścina, gęste krzaki i zarośla. C. a. drzewko poziomkowe, drzewko z rodziny wrzosowatych, o jagodach jadalnych, hodowane w ogrodach.