Chuchro, ksieniec, rybi żołądek, wnętrzności; — p. Chuchrak.
Chuć, chęć do zła, żądza, namiętność, skłonność, instynkt nizki, pożądliwość, popęd płciowy.
Chudactwo, chudaczek, chudy, szczupły; ludzie biedni.
Chudawy, wyglądający dość chudo, mizerny.
Chuderlawy, suchy, chudej twarzy, mizerny, wynędzniały, schorzały, chorowity.
Chudeusz, człowiek chudy, wychudzony; przen., chudy pachołek, biedak, golec, hołysz.
Chudnąć, Chudnieć, stawać się chudym, spadać z ciała; przen. ubożeć, biednieć, podupadać.
Chudo, przysł., nie tłusto, niedostatnio, niedobrze, mizernie, skąpo, nędznie, ubogo, krucho, kuso, źle.
Chudoba, własność, majątek, ubogie mienie, niedostatek, skromny ubogi dobytek; inwentarz żywy, bydło.
Chudopacholę, (-lęcia), dziecię ubogie, nędzne, biedne; biedota.
Chudopacholski (od chudego pachołka), ubogi, mizerny, małego znaczenia.
Chudopacholstwo, mizeractwo, biedactwo, nędza, ubóstwo, niedostatek.
Chudopachołek, biedak, nieborak; niewiele mogący; nędzarz.
Chudość, stan chudy, brak ciała.
Chudy, nie mający wiele ciała, nie tłusty, nie mający tłustości, wyschły, suchy; szczupły, nietęgi, mizerny; nieżyzny, nieurodzajny, nietreściwy, czczy, jałowy; biedny, ubogi, nędzny, niezamożny; C. fara = skąpo, kuso, biednie.
Chudziątko, Chudzina, człowiek chudziuchny, zwierzę chudziuchne, godny politowania, ubogi, nieboraczek, biedactwo.
Chudzić, czynić chudym, wychudzać; wycieńczać, niszczyć, ubożyć.
Chudziec, człowiek chudy; bydlę niekarmne (wieprz chudy).
Chudzina, biedak, nieszczęśliwy, nieborak, nędza, mizerota; zbior. — ludzie ubodzy, ubóstwo.
Chudziuchny, chudziusieńki, chudziuteńki, chudziutki, zdr. bardzo chudy, bardzo biedny.
Churkot, hurgot, turkot, hałas, łoskot, burczenie, kruczenie.
Churkotać, hurgotać, wydawać pewien łoskot, turkotać, burczeć, kruczeć, bulgotać.
Chusta, kawał płótna obrębiony do obwijania; do okrycia pleców, głowy, szyi i piersi; C-hy = bielizna, odzienie; ubiór.
Chusteczka, mała chustka; koszula wystająca z majtek z tyłu.
Chustka, kwadratowy kawał tkaniny (płótna) do ucierania nosa; kawał tkaniny czworograniastej do okrycia pleców i piersi (fig.), takiż kawał materji złożony do owiązania szyi, głowy.
Chusty, w wyr. lud. = bielizna.
Chusyt — p. Chasyd; przen. młodzieniec wstydliwy, żenujący się, wstrzemięźliwy.
Chuściany, zrobiony z tkaniny na chusty, na chustkę, lniany, płócienny.
Chuścina, licha, nędzna chustka.
Chuścisko, brzydka chustka, duża, gruba chustka.
Chustać — p. Huśtać.
Chutor — p. Futor.
Chutornik, właściciel lub mieszkaniec chutoru, zagrody.
Chwacki, od Chwat: tęgi, dziarski, dzielny, zgrabny, zręczny, śmiały, odważny, zamaszasty.
Chwalba, przechwalanie się, chełpienie się, przechwałki, szczycenie się, próżna chwała, pochwała.
Chwalca, chwalący, głoszący czyjąś chwałę; wielbiciel, czciciel, wyznawca, adorator.
