Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/129

Ta strona została skorygowana.

ły bezustanny, ustawiczny; dający się rozciągnąć, wydłużyć i rozszerzyć.

Ciągnąć, ku sobie z siłą zbliżać; przyciągać, przysuwać do siebie; wlec za sobą co ciężkiego, prowadzić co własną siłą na inne miejsce; pociągać za sobą, mieć w następstwie; windować, holować (statek wodny), sunąć; prowadzić; prowadzić gwałtem, wlec; sprowadzać (siłą), zwracać, kierować; wydłużać, wyciągać, rozciągać; wywlekać; przyciągać; pociągać, wabić nęcić, przynęcać, nakłaniać ku sobie, pociągać za sobą; przeciągać, przewlekać; prowadzić dalej, kontynuować (rozmowę); rwać, szarpać, targać; wyciągać (bilet, kartę, los); C. życie = wieść je z konieczności, apatycznie; tworzyć, wyprowadzać (mury); przeciągać, śpiewać (w mowie); przedłużać, wytrzymywać (ton); C. za język = doprowadzać do wygadania ś. z czem; wyprężać, rozciągać, szpanować (skórę); nasiąkać, wciągać w siebie, ssać, wchłaniać, pić dużo; wyzyskiwać, żyłować; C. dokąd, dążyć, zmierzać; przeciągać; nadciągać, wędrować; nadchodzić, maszerować, przelatywać, być w przelocie, postępować, iść; iść powoli, z wysiłkiem, wlec ś.; wysilać ś., czynić wysiłek; mieć kierunek, kierować się; C. weksel = wystawić go na osobę, która zgadza się go zapłacić, trasować; C. bank = trzymać bank (w grze w karty); naciągać (plaster); C. świece = lać świece; dąć, wiać; C. kabałę = kłaść kabałę; C. fajkę = palić, pociągać; cygaro nie ciągnie = nie chce się palić; ciągnie od okna = jest przeciąg, wieje, dmucha; chmury ciągną = nadchodzą, przechodzą; pasmo gór się ciągnie = rozciąga się długim szeregiem; C. z kogo, z czego = mieć zyski, dochody z kogo, z czego; C. ś., wyciągać ś., rozciągać ś., wydłużać ś.; przedłużać ś., przeciągać ś.; trwać bez przerwy; nie ustawać; toczyć się (rozmowa); dać ś. wyciągać; wlec ś., przewlekać ś.: C. ś. po sądach = prawować się, procesować się.

Ciągnieniep. Ciągnąć; losowanie, ciągnienie losu; przelot.

Ciąża, brzemię, ciężar, waga; dolegliwość, ucisk; C. kobiety = stan poważny, stan odmienny, błogosławiony, stan brzemienności; czas noszenia płodu aż do urodzenia; źrebność (u klaczy, oślic); cielność (u krów, łań, łosi); szczenność (u suk, wilczyc, lisic); kotność (u kotek, zajęcy, sarn); prośność (u świń); być w C-y = być w stanie brzemiennym, odmiennym.

Ciążenie, wzajemne przyciąganie się ciał i wogóle cząstek, materji; grawitacja; pociąg, skłonność, żyłka, popęd.

Ciążki, hantle, ciężarki używane w gimnastyce (fig.).

Ciążyć, ciężyć, być ciężkim, przygniatać swym ciężarem; dążyć ku pewnemu punktowi skutkiem ciężkości, działać przyciągająco siłą ciężkości; ulegać C. powszechnemu (C-nie ciała do środka ziemi); naciskać, uciskać; mieć na sumieniu; mieć obowiązek; skłaniać się na czyją stronę, skłaniać ś. ku czemu, mieć pociąg do czego; należeć do czego, zależeć od czego.

Cibora, roślina zielna, w której korzeniu klej się znajduje (f.); C. papierowa = używana dawniej na wyrób papirusu.

Ciborowate, turzycowate, rodzina roślin jednoliścieniowych podobnych do traw.

Cichaczem, przysł., pocichu, milczkiem; nic nie mówiąc, skry-