Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/130

Ta strona została skorygowana.

cie, ukradkiem, pokryjomu, podstępnie.

Cichnąć, przestawać robić szmer, hałas; ucichać, ścichać, uspakajać się, stawać się cichszym, ustawać; milknąć.

Cicho, st. wyż. = ciszej; po cichu, spokojnie, nie głośno, bez hałasu; po cichu = cicho, nic nie mówiąc, skrycie; C.! = spokojnie! nic nie mówić, milczeć!; C. w handlu = brak ruchu, stagnacja, zastój.

Cichostępy, pantofle, kalosze.

Cichość, spokój, milczenie, cisza, spokojność; w C-i ducha = skromnie.

Cichutki, cichuteńki, cichuśki, cichutenieczki, bardzo cichy.

Cichy (cichszy), nie głośny, przyciszony; spokojny, nie sprawiający szmeru, hałasu, nie burzliwy; nie wietrzny, zaciszny, pełny ciszy; łagodny, spokojny, lubiący ciszę, spokój; małomówny, potulny, pokorny; C. woda = spokojnie płynąca; z cicha frant, z cicha pęk = pozornie spokojny, gładki ale w istocie inaczej myślący i działający; figlarz: C. wspólnik = nie firmowy, nie figurujący otwarcie; C. Msza = nie śpiewana, mówiona, czytana.

Ciec (-cze, ciekł), cieknąć, płynąć, lać ś., sączyć ś., kapać; przeciekać, zaciekać, wyciekać, być dziurawym; wydzielać się, wydawać, wypuszczać płyn z siebie (ciecze mu z oczu, z rany, z nosa); mijać, przechodzić, uchodzić, upływać; w myśl. uciekać piechotą (przepiórki, kuropatwy).

Ciecierzycap. Cieciorka.

Cieciorka, ciecioreczka, ciecierzyca, roślina z rodziny strąkowych, o ziarnach jadalnych (fig.); otoczka; C-ka, samica cietrzewia.

Ciecz, płyn, ciało ciekłe; ciało, którego cząsteczki, chociaż mają dążność do utrzymywania się w skupieniu, łatwo jednak zmieniają wzajemne położenie i wskutek tego ciało ma kształt zmienny, zależny od naczynia; sok w roślinach.

Cieczenie, upływ (krwi).

Ciekać ś., grzać się, parzyć się (o wilkach i psach).

Ciekawie, przysł., z chęcią dowiedzenia się, z ciekawością, z zajęciem; nie ciekawie = nieosobliwie, bez zajęcia, bez zainteresowania.

Ciekawiec (-wca) — p. Ciekawski.

Ciekawość, chęć dowiedzenia się czego, zobaczenia, nauczenia się, nabycia wiadomości; rzecz ciekawa; osobliwość.

Ciekawska, kobieta ciekawa.

Ciekawski, ciekawiec, mężczyzna ciekawy.

Ciekawy, pragnący coś widzieć lub wiedzieć, chciwy wiadomości, dowiedzenia się; domyślny; wzbudzający ciekawość, interesujący, osobliwy; rozdarty, dziurawy (suknia, obówie); C. nos = zadarty; nieciekawy, nieosobliwy, niezajmujący, zwykły, banalny.

Ciekący, od Ciec; płynny, z którego coś ciecze; bieżący.

Cieklina, rozgałęzienie, odnoga (gór).

Ciekły, płynny, ciekący; w myśl. mający dobry węch (pies).

Cieknąćp. Ciec.

Cielak, cielę podrosłe; głupi.

Cielątko, młode cielę: przen. głupiutki chłopiec, głupiutka dziewczyna; człowiek nie umiejący sobie radzić.

Cielec, cielę podrosłe, byczek; złoty C. = bałwan, bożyszcze, bogactwo, pieniądze; kłaniać się złotemu cielcowi = oddawać hołd bogactwu, dążyć do bogactwa.

Cielesność, rz. od Cielesny; coś, co można objąć zmysłami; materjalność; rozkosze, zmysłowość, lubieżność cielesna.