Cukrownictwo, przemysł cukrowniczy, wyrób z cukru.
Cukrowniczy, przym. od Cukrownik; tyczący się wyrobu cukru.
Cukrownik, chemik zajmujący się cukrownictwem; fabrykant cukru: właściciel cukrowni.
Cukrowy, z cukru zrobiony; zawierający w sobie cukier; zaprawiony cukrem; słodki jak cukier; słodki, przyjemny, miły, gładki; słówka C. pochlebne, grzeczne, ujmujące, jedwabne: C-a choroba — p. Cukromocz; C. próba, wykrycie cukru w płynach sposobem chemicznym; C. kolacja, cukry, ciasta i wino słodkie, któremi częstują po oczepinach: papier C. służący do owijania głów cukru: C-a trzcina — p. Trzcina: C. korzeń — p. Wężymord.
Cukrówka, gatunek gruszki słodkiej.
Cukruuu...! naśladowanie głosu i synogarlicy.
Cukry, blp. — p. Cukier.
Cukrzeć, zamieniać się w cukier, nabierać słodyczy cukru, krystalizować się.
Cukrzyć, posypywać cukrem, przyprawiać cukrem, słodzić.
Cukrzyk, drobny ptaszek amerykański z rzędu wróblowatych; dziób ma łukowaty, krótkie, zaokrąglone skrzydełka i takiż ogon, ubarwienie świetnie szafirowe.
Cuma, cumka, lina, którą flisy przywiązują statek do hartfula.
Cumować, przybiwszy do lądu, statek przywiązać do hartfula.
Cup odgłos uderzenia (cup łup, pac!); odgłos chwytania, złapania, pociągnięcia (za włosy); cap! chap!
Cupać, iść powoli za kim, ażeby go złapać, śledzić kogo; dybać; p. Przycupać.
Cupnąć, przysiąść, kucnąć, przyczaić się, przycupnąć, przypaść do ziemi; zdrzemnąć się; skubnąć, uderzyć z lekka kogo.
Cupu łupu! naśladowanie odgłosu uderzenia cepami.
Cur, gwar., djabeł; pek tobie, cur = idź czarcie odemnie.
Cwajnos, cwejnos, nm., gatunek psa z rozdwojonym nosem (fig.).
Cwał, czwał, galop, bieg konia, człowieka i t. d.
Cwałem, przysł., pędem, galopem, bardzo szybko.
Cwałować, galopować, pędzić co sił starczy, śpieszyć się; rączo się uwijać około czego; chodzić, uganiać się za czym; wrzeć, kipieć, gotować ś., bałwanić ś., kotłować ś.
Cwancygier, nm., moneta austryjacka = 20 krajcarom.
Cwelich, nm., rodzaj tkaniny lnianej z podwójnej osnowy.
Cwikier, nm., to samo co binokle.
Cwiszgold, nm., złoto malarskie w płatkach z podłożonym srebrem; złoto nieprawdziwe.
Cybant, nm., opaska żelazna, ściągająca i wzmacniająca obręcz na kole u wozu; klamra trzymająca obręcz pękniętą; wyrwant, ściągadło.
Cybeby, nm., duże rodzynki z podługowatych jagód winnych.
Cybernetyka, gr., nauka rządzenia krajem.
Cybeta — p. Zybeta.
Cybik, paka, skrzynka, w której jest upakowana herbata przychodząca z Chin.
Cybora — p. Cibora.
Cyborjum, gr.-łć., rodzaj szafki, kapliczki: miejsce na ołtarzu, w którym przechowywa się puszka z Przenajświętszym Sakramentem (fig.).
Cybuch, tur., długa rurka drewniana wkładana w fajkę dla ciąg-
