ziemny i sklepiony, do którego woda dostaje się przez warstwę żwiru i piasku (f.); obszerne naczynie w rodzaju kotła do przewozu nafty (fig.).
Cysters, (lm. -si), zakonnik reguły św. Bernarda (ubranie: biały habit); C-si, zakon Cystersów.
Cystoskop, gr., przyrząd do badania pęcherza moczowego, oświetlający jego wnętrze.
Cystotomja, gr., operacja chirurgiczna przecięcia pęcherza moczowego.
Cyś, zdr. od Cyc, pieszczotl. pierś kobieca.
Cyt, wyraz lub znak ręką nakazujący milczenie, cisze: cicho; na Św. Wit, słowik C. przestaje śpiewać.
Cytacja, łć., wezwanie do jawienia się przed pewna władzę w oznaczonym czasie i miejscu.
Cytacja, Cytata, łć., przytaczanie czyich zdań, myśli, słów, danego ustępu z dzieła pewnego autora lub źródła, skąd zaczerpnięto te myśli.
Cytadela, wł., mała twierdza, warownia, wzniesiona w celu strzeżenia miasta i pilnowania go; więzienie w cytadeli.
Cytara, gr., starożytny instrument muzyczny podobny do liry, złożony z pudła rezonansowego ze strunami.
Cytarzysta, grający na cytarze.
Cytat, prow. — p. Cytacja, Cytata.
Cytata — p. Cytacja.
Cytoblast, gołe jądro komórki.
Cytoda, komórka bez jądra.
Cytodologja, nauka o komórce.
Cytować, łć., przytaczać, przywodzić zdanie autora lub osoby; wymieniać: wzywać urzędownie.
Cytra, nm., mały, płaski, pudło wy instrument muzyczny o strunach metalowych, na których gra się palcem uzbrojonym w stosowny pierścień, lub smyczkiem (fig.).
Cytronatka, skórka cytrynowa przyrządzona jako konfitura.
Cytryn, minerał barwy żółtej (odmiana kwarcu krystalicznego).
Cytryna, drzewo z rodziny pomarańczowatych, o kwiatach białych, wonnych: owoc tego drzewa (fig.).
Cytrynek, pospolity motyl dzienny barwy jasno-żółtej; mała cytryna: nazwa gatunku gruszki: rodzaj jabłoni.
Cytrynjan, sól kwasu cytrynowego.
Cytrynowy, przym. od Cytryna; przyprawiony kwasem lub zapachem cytryny (np. zupa): C. olejek, C. kwas, sok.
Cytrynówka, Milonja, roślina z rodziny rutowatych; wódka zaprawiona skórką cytrynową i zapachem cytrynowym.
Cytrzysta, grający na cytrze.
Cytwar, nm., nierozwinięte i zasuszone główki kwiatowe niektórych gatunków bylicy, używane i jako środek leczniczy: roślina z rodzaju imbieru.
Cytwarowy, od Cytwar; C. nasienie, C. korzeń.
Cyweta, wł., zwierze ssące drapieżne, z rodziny łasz, będące gatunkiem wiwery (fig.).
