Czerwień, barwa czerwona; barwnik roślinny czerwony; kier (serce w kartach) (fig.); roślina obrazkowata, p. Czermień.
Czerwimór (-oru), roślina z rodziny motylkowatych.
Czerwistka, owad z gatunku czerwców, dostarczający barwnika szkarłatowego.
Czerwonak, flamingo, wielki ptak z rzędu brodzących o piórach różowych, wysokich purpurowych nogach i długiej szyi (fig.).
Czerwonatka, drobny pajączek barwy krwistoczerwonej, pospolity na wiosnę na ziemi w ogrodach.
Czerwonawy, nieco czerwony.
Czerwonek (-nka), gatunek pająka z rodzaju roztoczy.
Czerwoniec (-ńca) — p. Czerwieniec; gatunek mchu liściastego.
Czerwoniuchny, czerwoniusieńki, czerwoniuteńki, zupełnie, całkiem czerwony.
Czerwonka, gatunek ptaka z rodzaju nektarników; dysenterja, biegunka połączona z krwawieniem; zaraźliwa choroba świń; lubryka, kredka czerwona, glinka czerwona.
Czerwonogardł, ptaszek: gatunek pliszki.
Czerwonoskórzec, człowiek mający skórę czerwonawą, koloru miedzianego (Indjanin).
Czerwoność, barwa czerwona, kolor czerwony, cera skóry czerwona, rumieniec.
Czerwonowłosy, mający włosy rude lub zabarwione na czerwono.
Czerwonożółty (kolor), lisowaty, ryży, ognisty, palący.
Czerwony (st. wyższy: czerwieńszy), mający barwę żywą, krwista, ognistą: rumiany, purpurowy, ponsowy, szkarłatny: C-e włosy = rude: C-a w grze bilardowej, domyśl. bila; C. jagoda = poziomka: C. drzewo = szpilkowe; C. złoty = dukat: C. krzyż = krzyż w białem polu, znak neutralny, przyjęty dla osób i wozów należących do oddziałów sanitarnych, niosących pomoc rannym żołnierzom, nazwa stowarzyszenia międzynarodowego opiekującego się rannemi na polu bitwy; C. przen. w życiu publicznym człowiek skrajnych zasad politycznych lub społecznych; radykał, zapalony, zagorzały, krańcowy, rewolucyjny.
Czerwoń (-ni), koralodrzew, koralowe drzewo, roślina z rodziny motylkowatych.
Czerwota, pewien gatunek porostu wodnego.
Czerwotocz (-czu), robaczywość, toczenie robaków.
Czesać, włosy na głowie grzebieniem do porządku doprowadzać: rozczesywać, równać, porządkować (len, wełnę); C. konia = cudzić: zmykać, biec szybko, pędzić, gonić; oszukiwać; C. kogo = ćwiczyć, bić, okładać; zaostrzać siekierą, strugać; C. się włosy grzebieniem lub szczotką sobie porządkować, gładzić, układać (włosy).
Czesanie, doprowadzenie grzebieniem włosów do porządku; ucieczka; pobicie, wybicie, sprawienie łaźni: oszukiwanie, ogrywanie; zaostrzanie końców kija, kolu.
Czesanka, wełna albo bawełna czesana, przygotowana do tkania.
Czeski, z Czech pochodzący; C. grosz, dawna moneta polska = 6 groszom polskim; C. kamień = szkło naśladujące kamień.
Czesne (-go), honorarjum płacone przez studentów profesorom za wykłady w uniwersytecie.
Czeszczeć, stawać się Czechem, przyjmować język, obyczaje Czechów.
