Czteromiesięczny, mający lub trwający 4 miesiące.
Czteroosobowy, mogący pomieścić 4 osoby (powóz).
Czteropiętrowy, budynek mający 4 pietra, o 4 piętrach.
Czteropłatkowy, złożony z 4-ch płatków (korona kwiatu).
Czteropręcikowy, mający 4 pręciki w kwiecie.
Czteroprocentowy, przynoszący procentu cztery od sta.
Czteropunktowe pismo czcionki wielkości 4 punktów.
Czteroręczny — p. Czwororęczny.
Czterorzędowy jęczmień = mający kłoski w czterech rzędach.
Czterosilny, kwiat mający 6 pręcików, z których 4 dłuższe i 2 krótsze.
Czteroskibowiec (-wca), rodzaj pługa.
Czteroskibowy, mający 4 skiby (pług, zagon).
Czterosłupkowy, kwiat mający 4 słupki oddzielne.
Czterostopowy, mający 4 stopy długości; C. wiersz, złożony z czterech stóp, tetrametr.
Czterostronny, mający 4 strony.
Czterostrunny, mający 4 struny (lira).
Czterotomowy, obejmujący 4-ry tomy.
Czterotygodniowy, mający lub trwający 4 tygodnie.
Czterowęgielny, mający 4 węgły, czterokątny.
Czterowiersz, utwór poetyczny lub część utworu, z czterech wierszy złożona, zwrotka z 4 wierszy, tetrastych.
Czterowiosłowy, o czterech wiosłach.
Czterowiosłówka, łódź, w której wiosłuje 4 wioślarzy.
Czterowymiarowy, posiadający 4 wymiary (przestrzeń).
Czteroząb (-ębu), rodzaj mchu gałęzistego.
Czterozgłoskowy (wyraz) złożony z czterech zgłosek czyli sylab.
Czteroziarn (-u), nazwa owoców roślin należących do rodziny wargowatych i szorstkolistnych, których owoc po dojrzeniu rozpada się na cztery owocki czyli orzeszki.
Cztery, czterech, liczba = 4 jednościom, między 3 a 5 środkująca: w C. oczy powiedzieć = sam na sam, bez świadków, na osobności, C. kąty a piec piąty = rodzaj gry, zabawy; pusta izba; w C-ech murach = w więzieniu; C-ry deski trumna; C. litery kiep (mieć kogo za kpa); upić się jak C. dziewki = być całkiem pijanym.
Czterykroć, Czterechkroć, cztery razy; C. sto tysięcy = czterysta tysięcy.
Czterysta (czterechset), czterystu = 4 razy sto = 400.
Czub, pęk włosów zjeżonych nad czołem: czupryna sterczącą (f.); wierzchołek głowy, (u ptaków) pęk piór przedłużonych lub stojących na głowie; ozdoba stercząca na głowie końskiej; kita, pióropusz, wierzchołek, szczyt, szpic; nosić C-a do góry = pysznić się, zadzierać nosa: przytrzeć komu C-a = poskromić butę, przytrzeć rogi: zalać sobie C-a, mieć w C-ie = upić się, podpić sobie; brać się za C-y = rozpocząć bójkę, brać się za łby; C., to, co ponad strych, nad miarę wychodzi (w mierzeniu): mierzyć z C-em = z naddatkiem: z C-em = pełniuteńko.
Czubacz, grdacz, duży ptak Ameryki południowej, z rodzaju grzebiących, z kręconą czupryną na głowie (fig.).
Czubajka, gatunek grzyba z rodzaju bedłki.
