Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/185

 Dążyć, podążać, zdążać, śpieszyć, kwapić ś., zmierzać.

 Dbać, o kogo, o co = stać, troszczyć ś. o kogo, zważać.

 Dbały, który dba, pilny, staranny, starowny, gorliwy, pieczołowity, troskliwy (D. mąż, gospodarz).

 Debankować, fr., wygrywać pieniądze, będące naraz w banku; rozbić bank. D. ś., wydać wszystkie pieniądze, jakie ś. miało.

 Debarkacja, Debarkowanie, fr., wyładowywanie okrętu; wysadzanie podróżnych na ląd.

 Debarkader, fr., magazyn, do którego wyładowują towary, przywiezione koleją a. statkiem; peron kolei żelaznej dla osób przyjeżdżających.

 Debatować, fr., obradować, rozprawiać, dyskutować; rozmyślać, zastanawiać ś., łamać sobie głowę, deliberować.

 Debaty, fr., obrady, dysputy, rozprawy, dyskusja.

 Debent, Debitor, łć., dłużnik.

 Debet, Debit, łć., handl., winien, lewa strona w księgach rachunkowych, wykazująca wypłatę, dług.

 Debetować, Debitować, hand., łć., wpisać na debet, obciążyć rachunek należytością.

 Debit, fr., wolny obieg pism zagranicznych za pozwoleniem cenzury; łć., D. a. Debet, odbyt, zbyt; p. Debet.

 Debitant, fr., drobny kupiec, nie hurtownik.

 Debitor, łć., ten, co winien wykonać jakieś zobowiązanie, dłużnik — p. Debent.

 Debiut, fr., pierwszy występ na scenie; pierwszy występ aktora w innym teatrze, przed inną publicznością.

 Debiutant, fr., ten, co debiutuje.

 Debiutować, fr., występować po raz pierwszy na obcej scenie.

 Deblokować, fr., przybywać na odsiecz, uwalniać od Blokady.

 Debosz, fr., hulaka, rozpustnik; człowiek, wycieńczony przez rozpustę; hulanka, bankiet, uczta.

 Deboszować, fr., hulać, żyć rozpustnie, używać; kaptować, przekupywać, zyskiwać kogoś dla jakich celów.

 Debra, jar, parów, głębokie i strome wyżłobienie na pochyłości góry, przez które w czasie deszczu woda zbiega; D-y, lm., przen., rumowiska.

 Debuszować, fr., znienacka wystąpić z warownego a. osłoniętego miejsca (o wojsku).

 December, łć., miesiąc grudzień.

 Decemwir, łć., w staroż. Rzymie, jeden z dziesięciu, sprawujący najwyższą władzę; przełożony nad dziesięciu ludźmi, dziesiętnik.

 Decemwirat, rządy, sprawowane przez dziesięciu; stanowisko decemwira.

 Decennium, łć., dziesięciolecie.

 Decentralizacja, Decentralizowanie, łć., system państwowy, przy którym władze nie są skupione tylko w stolicy; samorząd prowincji i gmin.

 Decepcja, łć., oszustwo; rozczarowanie.

 Decernent, łć., sędzia, wydający wyrok.

 Decernować, łć., zawyrokować, przysądzić (nagrodę, karę); postanawiać, rozkazywać.

 Deces, łć., niedobór, ujawniający się przy obrachunku.

 Decher, nm., 10 sztuk skór.

 Dech (tchu), tchnienie, oddech, powietrze, wypuszczane z płuc przy oddychaniu (nie mogę złapać tchu, biegnę co tchu, wypić jednym tchem = duszkiem).

 Dechomierz, lek., narzędzie do mierzenia ilości i głębokości oddechu.

 Decjar, fr., miara powierzchni: dziesiąta część ara = 10 metr. □.

 Decydować, łć., wyrokować, sta-