Delata, łc. — p. Denuncjacja; wykaz podatków, nie wniesionych do kasy w terminie.
Delator, łć., — p. Denuncjant.
Delegacja, łć., deputacja, poselstwo; zlecenie specjalnych czynności, udzielone jednej lub kilku osobom czasowo, z obowiązkiem zdania z niej sprawy; grono osób, takiem zleceniem obarczonych: D. szarwarkowa, D. jarmarczna.
Delegat, Delegowany, łć., osoba delegowana, członek delegacji, wysłannik.
Delegować, łć., wysyłać kogo w delegacji, powierzyć komu spełnienie delegacji.
Delektować ś., łć., rozkoszować ś., lubować ś., zachwycać ś., pieścić ś.
Delfin, gr., zwierzę morskie ssące, uzębione, z rzędu wielorybowatych (fig.); tytuł następcy króla francuskiego do r. 1830; żart. syn pierworodny.
Deliberować, łć., przemyśliwać, łamać sobie głowę, rozmyślać, debatować.
Delicja, łć., specjał, przysmaczek nielada; rozkosz.
Delikacik, Delikatniś, fr., człowiek zbyt delikatny, pieszczoch, papinkarz, niewieściuch.
Delikatesy, blp., fr., przysmaki, łakocie, smakołyki, specjały.
Delikatny, łć., cienki, subtelny, misterny (skórka delikatna); wrażliwy, czuły, skrupulatny, drażliwy, wybredny (smak D.); lekki, nieznaczny (dotknięcie D-ne, przymówka D-na); słaby, wątły, mdły (zdrowie D-ne, kompleksja D-na); uprzedzający, grzeczny, dyskretny, pełen atencji (człowiek D.); smakowity, subtelnego smaku, wytworny, wyszukany albo też łatwo strawny, wybredny, wyśmienity (potrawy D-e).
Delikta, łć., przewinienia, zbrodnie, przestępstwa.
Delimitacja, łć., rozgraniczenie, wytknięcie granicy.
Delineacja, łć., kontury, zarys jakiego przedmiotu.
Delinkwent, Delikwent, łć., przestępca, skazaniec.
Delirjum, łć., obłęd, majaczenie, bredzenie, szał.
Delja, tur., dawne ubranie polskie: rodzaj opończy lub płaszcza, podbitego futrem z szerokiemi rękawami (fig.).
Delta, gr., wyspa między ramionami rzeki przy jej ujściu a brzegiem morskim, zwykle mająca postać trójkątną (fig.).
Deltoid, gr., Trapezoid, min., rodzaj kryształu pojedynczego o czterech ścianach trójkątnych (f.).
Demagog, gr., przywódca partji ludowej;, agitator podniecający lud do czynów gwałtownych.
Demagogja, gr., zwyrodniała i forma demokracji, podbechtywanie pospólstwa do czynów gwałtownych; dążność do przewództwa nad ludem.
Demarkacja, łć., rozgraniczenie, przeprowadzenie granicy.
Demarkacyjna łć., linja = linja graniczna, ustanowiona dobrowolnie między państwami, której w czasie wojny żadna ze stron wojujących nie ma prawa przekroczyć: takaż linja w czasie zawieszenia broni.
Demaskować, fr., zdzierać maskę komu; przen., wykazywać czyjąś obłudę, ujawniać czyjeś tajone zamiary. D. się, zdjąć sobie maskę; przen., przedstawić się
