Demos, gr., lud, pospólstwo; w staroż. Attyce: zgromadzenia ludowe; prowincja w Grecji dzisiejszej.
Demotyczne pismo, gr., pismo zrozumiałe dla ludu (w starożyt. Egipcie); — p. Hieratyczne pismo.
Denacjonalizacja, fr., wynarodowienie.
Denar, łć., dawny pieniądz pols. jako drobna moneta.
Denarek, Dynarek, podstawka żelazna w kształcie trójnoga pod naczynia kuchenne, przysuwane do ognia (fig.).
Denat, łć., człowiek, który zginął śmiercią gwałtowną.
Denaturować, Denaturyzować, fr., dodawać do produktów przymieszki, które je czynią niezdatnemi do spożycia, lecz nie odejmują im wartości dla przemysłu (celem uwolnienia od podatku spożywczego).
Dendrofag, gr., drzewojad; karmiący się łykiem i miąższem drzew, korzonkami (np. Jakuci).
Dendrografja, gr., opisanie drzew.
Dendrolit, gr., drzewo skamieniałe.
Dendrologja, gr., nauka o drzewach.
Dendryt, gr., delikatne drzewiaste skupienie kryształków niektórych minerałów, łudząco naśladujące odciski roślin (fig.).
Denegować, łć., odmawiać.
Denerwować, łć., rozdrażniać, rozstrajać nerwy; d. ś., rozdrażniać ś., wpadać w rozstrój nerwowy.
Denko, zdr. od Dno.
Denkówka, drzewo, używane na dna naczyń.
Dennokwiatowe rośliny, u których wszystkie części kwiatu są przytwierdzone bezpośrednio do spłaszczonej osi kwiatu, zwanej dnem a. łożyskiem.
Denobilitacja, łć., pozbawienie szlachectwa.
Denominacja, łć., miano, nazwisko, przezwisko; nadanie nazw.
Denotować, łć., oznaczać, ujawniać.
Densymetr, łć., gęstościomierz, rodzaj areometru (fig.).
Dentysta (forma ż. Dentystka), łć., lekarz chorób zębowych.
Dentystyka, łć., nauka o chorobach zębów i ich leczeniu.
Denudacja, łć., gieol., obnażenie warstw dolnych skutkiem spłókania górnych.
Denuncjacja, Delacja, Delata, łć., oskarżenie potajemne; donosicielstwo.
Denuncjant, Denuncjator, Delator, łć., oskarżyciel potajemny, donosiciel, szpieg.
Denuncjować, łć., donosić, oskarżać potajemnie; być szpiegiem.
Deokupacja, łć., zwrócenie majątku poprzedniemu właścicielowi.
Deontologja, gr., nauka o obowiązku moralnym, etyka.
Depansować, fr., wydatkować, wydawać pieniądze; trwonić pieniądze.
Departament, fr., okrąg, obwód; wydział ministerjum, senatu, itd.
Dependencja, łć., zależność, zawisłość; zajęcie dependenta, praktyka prawnicza u rejenta a. adwokata.
Dependent, łć., praktykant u adwokata a. rejenta.
Dependować, łć., być dependentem; zależyć.
Depesza, fr., list pośpieszny, i przez umyślnego posłańca przesłany; wiadomość drogą telegraficzną przesłana, telegram.
Depeszować, fr., wysyłać depeszę, telegrafować.
