warów ubezpieczanych w towarzystwie asekuracyjnym.
Dezygnować, łć., naznaczać, mianować.
Dezynfekcja, fr., odkażanie, oczyszczanie z zarazków.
Dezynfekować, Dezynfekcjonować, fr., odkażać, odwietrzać, poddawać działaniu środków, niszczących zarazki.
Dezyntegracja, łć., rozpadanie się na cząstki, rozluźnianie się.
Dezyntegrator, łć., rozbijacz, rozdrabniasz, przyrząd do rozkruszania gliny, rudy, kamieni, kości i t. p. (fig.).
Dezynwoltura. fr., zbyt swobodne zachowywanie ś., nadmierna pewność siebie, fr
Deżur — p. Dyżur.
Dębak, wino cierpkie, zbyt wytrawne; dębczak, młody dąb.
Dębczak, Dąbczak, młody dąb; kij dębowy.
Dębianka, narośl na liściu dębowym, wskutek ukłócia galasówki, zawierająca garbnik; galas, jabłko galasowe, orzeszek galasowy (fig.).
Dębić, wyprawiać skory za pomocą kory dębowej, garbować; zdejmować korę z dębu; usiłować coś wydobyć z kogo; uczyć się mozolnie, kuć, ślęczeć nad książką.
Dębieć, twardnieć (o kartoflach stygnących po ugotowaniu); pokrywać ś. plamami (o ścianach świeżo pobielonych i zbyt wolno schnących); słupiec, kołowacieć, głupieć, drętwieć (ze zdziwienia, ze strachu).
Dębik, Sylinica, Sylnica, roślina z rodziny różowatych.
Dębina, drzewo dębowe, dąb; las dębowy, dąbrowa.
Dębkiem stanąć = stanąć dęba, wspiąć ś. na tylnych łapach.
Dębniak, karłowaty dąb, na krańcu dąbrowy rosnący; huba dębowa; gatunek miodu do picia.
Dębnieć, twardnieć; tracić właściwy smak.
Dębnik, kora dębowa, używana do garbowania skór.
Dębowy, przym. od Dąb; kolor d., jasno-brunatny: aleja d-a = aleja dębami wysadzana; d-e krople, napar kury dębowej.
Dęga, Daga, lek., pręga od uderzenia krwią podbiegła, pęga.
Dęsta, roślina z rodziny łonozlitowatych.
Dętka, to, co jest dęte, za pomocą dęcia zrobione; perełka dęta, paciorek dęty, piłka gutaperczana dęta; bąbel na wodzie; suflet, rodzaj leguminy z owoców; owad z rodziny błonkoskrzydłych (fig ).
Dęty — p. Dąć; wewnątrz wydrążony: narzędzia muzyczne d-e = na których grają, dmąc; bóle d-e = bóle porodowe.
Di — p. też Dj.
Diba, tur., złotogłów turecki.
Dichroizm, gr., dwubarwność (własność niektórych minerałów ukazywania ś. raz w jednej drugi raz w innej barwie.
Dichromatyczny, gr., dwubarwny.
Dicksonja, ozdobna roślina australijska z rodziny paprociowatych (fig.).
Digesta, Dygesty, łć., zbiór praw rzymskich, ułożony z rozkazu ces. Justynjana, pandekty.
Diheksaedr, gr., piramida sześciokątną.
Dimorficzny, gr., dwukształtny (przedstawiający się w dwóch kształtach).
Dimorfizm, gr., dwupostaciowość, dwukształtność ciał.