Dinar, moneta serbska = 1 frankowi.
Dingo, zdziczały pies australijski (f.).
Dinosaur, gr., rodzaj jaszczura kopalnego.
Dinoterjum, gr., dawne zwierze ssące, spokrewnione z mastodontem (fig.).
Dis, nieod., muz., nuta d z krzyżykiem czyli podwyższona o pół tonu.
Disis, nieod., muz., nuta d z 2 krzyżykami (podwyższona o cały ton).
Diteizm, gr., wiara w dwu bogów, dwubóstwo.
Diubek, fr., gatunek tytuniu.
Diuk, Duk, fr., książę.
Diuszesa, fr., gatunek gruszki.
Diw, tur., zły duch, demon.
Diwa, wł., dosł. boska; śpiewaczka, aktorka ulubiona przez publiczność.
Djabas, gr., min., skała krystaliczna wybuchowa, złożona z labradoru, augitu i chlorytu.
Djabelec, poczwara, cudak, złośliwy dziwak.
Djabelny, przeklęty, piekielny, kaduczny, dokuczliwy, przykry, haniebny; nadzwyczajny.
Djabelski, przym. od Djabeł, przen.: piekielny, niecny, ohydny, szkaradny; zbyt wielki, silny, haniebny, nadzwyczajny; przeklęty, dokuczliwy, niezwykle dotkliwy, szkaradny, fatalny.
Djabeł, gr., zły duch, czart, bies, szatan, kaduk.
Djabełek, gr., zdr. od Djabeł; dziecko, zabawnie wyglądające, figlarz; osoba złośliwa, psotna: faraon, rodzaj gry hazardownej; fiz.: d. a. djabeł Kartezjusza = figurka szklana, lżejsza od wody, pływająca w naczyniu szklanym, zanurzająca ś. gdy nacisnąć pęcherz, zakrywający naczynie.
Djabetyk, gr., człowiek chory na cukromocz.
Djablę, Djablik, gr., małe złośliwe stworzenie.
Djabli, Djabelski, gr., lichy, ladajaki, kiepski: mina d-a = śmiała, tęga, junacka, zawadjacka mina; d-e łajno = asafetyda; d-e pazury = belemnity (ob.).
Djablica, gr., kobieta zła jak djabeł, złośnica, sekutnica, jędza, wiedźma.
Djabłować, gr., kląć djabłami, sadzić djabłami, wymyślać od diabłów.
Djabolo, fr., zabawka, składająca ś. ze szpulki, podrzucanej na sznurku, uwiązanym na dwuch pałeczkach (fig.).
Djachyl, Djachilum, Djachylon, gr., rodzaj plastra rozmiękczająego.
Djadem, gr., ozdobna przepaska na głowę, noszona ponad czołem, oznaka książęca (fig.).
Djafanometr, gr., przyrząd do oznaczania przezroczystości powietrza (fig.).
Djafanorama, gr., rodzaj djoramy.
Djafragma, gr., przepona, błona, oddzielająca jamę piersiową od brzusznej (fig.); przegródka w lunetach, niedopuszczająca promieni pobocznych; w telefonie: blaszka, drgająca pod wpływem fal głosowych; D. a. Blenda, blaszka z otworem okrągłym w środku, wstawiana między soczewki objektywu, dla powiększenia ostrości obrazu (fig.).
