ko drogi kamień do ozdób, a z powodu swej twardości, do szlifowania drogich kamieni, do rznięcia szkła, a także używany w stalorytnictwie i litografji; w druk.: pismo czteropunktowe, półpetit.
Djamentowa farba, gr., mieszanina grafitu i werniksu, używana do powlekania wyrobów żelaznych; d-y pył, kryształki lodowe unoszące ś. w powietrzu, zwłaszcza w okolicach podbiegunowych.
Djametr, gr., — p. Średnica.
Djametralny, gr., średnicowy; przeciwległy, odległy na długość średnicy; przen., wprost przeciwny, przeciwległy.
Djapazon, gr., skala głosu a. tonów instrumentu muzycznego; widełki strojowe, kamerton (fig.); przen., skala czyjegoś umysłu, usposobień.
Djapozytyw, gr., odbicie na szkle z negatywu.
Djarja, gr., biegunka.
Djarjusz, łć., opis codziennych zdarzeń, dziennik, pamiętnik.
Djas, Djasowa formacja, gr., warstwa pośrednia między formacją węglową a trjasową.
Djasek, djabeł; co u d-ka!
Djaspor, gr., min., wodan glinu z przymieszką czasem tlennika żelaza.
Djastaz, Djastaza, gr., substancja azotowa, fermentująca, powstająca przy kiełkowaniu niektórych zbóż, kartofli.
Djatermiczny, gr., przecieplający, będący dobrym przewodnikiem ciepła.
Djatoniczność a. Djatonika, gr., porządek, w jakim idzie po sobie 7 tonów, składających oktawę.
Djatoniczny, gr., wedle prawideł djatoniczności ułożony; gama d-a = gama niechromatyczna, albo gama ułożona z 5-iu całych tonów i 2-ch półtonów.
Djatryba, gr., rozprawa szkolna uczona; krytyka namiętna, złośliwa, paszkwil.
Djecezalny, Djecezjalny, gr., dotyczący djecezji.
Djecezja, gr., biskupstwo, okrąg kościelny pod zarządem biskupa.
Djelektryczny, gr., źle przewodzący elektryczność.
Djeta, łć., zachowanie ostrożności pod względem pokarmu i napoju, przepisane przez lekarza; wogóle sposób życia podczas choroby; dodatkowa płaca codzienna urzędnikowi za pełnienie czasowo jakiego obowiązku.
Djetarjusz, Djurnalista, Djurnista, łć., nieetatowy najemnik biurowy, płatny na dni.
Djetetyka, gr., część hygjeny, obejmująca przepisy sposobu życia prawidłowego, normalnego.
Djoptra, gr., kierownica miernicza, linjał mosiężny z celownikami na końcach, służący do oznaczania na stoliku mierniczym (grafometrze, p.) kierunku linji między obranym stanowiskiem a rozwartymi punktami na gruncie; celownik djoptry jest blaszką mosiężną, umieszczoną pionowo, z ważkim otworem, przez który przechodzi włos a. nitka; celownica, przeziernik (p. Celownica).
Djoptryka, gr., nauka o załamywaniu ś. promieni świetlnych.
Djorama, gr., skrzynia tak urządzona, że obraz przezroczysty w niej umieszczony może być oświetlony bądź od tyłu, bądź od przodu z góry i przedstawiać ten sam widok w różnych porach dnia.
Djoryt, gr., skała wybuchowa barwy zielonej.
Djosmoza, gr., — p. Endosmoza.
Djugoń, fr., dziewica morska: zwierzę ssące z rzędu wielorybów roślinożernych (fig.).
