Dogodzić, nied. Dogadzać, trafić do czyjego gustu, zrobić zgodnie z czyją wolą, z czyjemi widokami, zadowolić kogo, co, zadosyć uczynić czyjej chęci.
Dogonić, Dognać, nied. Doganiać, przygnać do pewnego kresu (już d-nia bydło do zagrody); goniąc kogo, zrównać s. z nim, dopędzić, i doścignąć.
Dogorzeć, nied. Dogorywać, dopalić ś., dogasnąć: przen., kończyć się, być na schyłku; zanikać, ginąć, umierać, konać.
Dograbek, zbieranie reszty siana grabiami.
Dograbki (-ów), zabawa wiejska po ukończeniu sianokosu.
Dogramolić ś., dojść powoli do czego, dochrapać się.
Dograna (-ej), karc., pewna liczba lew, potrzebna do dokończenia gry; pewna ilość punktów, dodawanych wygrywającemu po skończeniu partji.
Dogryzek, docinek, przycinek, przygryzek, przytyk, słowo uszczypliwe.
Dogryźć, nied. Dogryzać, dokończyć gryźć, zgryźć do reszty; dojeść, dopiec, dobić zgryzotą; d. ś., dobić ś. zgryzotą, zagryźć ś. do reszty.
Doić, wyciskać mleko z wymion; przen., ciągnąć z kogo, wyłudzać, wyciskać z niego pieniądze, wyzyskiwać go; żart.: kozę d. = siedzieć w areszcie; pić, ciągnąć, chlać, żłopać (wódkę, piwo).
Doigrać ś., brojąc, doczekać ś. smutnych następstw; doczekać ś. skutków lekkomyślności swojej a. nieposłuszeństwa.
Doiwo, dojenie, dój; mleko wydojone na raz, udój.
Dojadać — p. Dojeść.
Dojazd, podjazd, droga, przez którą się dojeżdża (do jakiego gmachu, do kolei żelaznej i t. p.), dostęp dla dojeżdżających.
Dojazdowy, przym. od Dojazd, droga, kolej d-a (podjazdowa).
Dojąć, nied. Dojmować, dostać, dosięgnąć, przeniknąć, przejąć (d. kogo szablą); d. komu = dokuczyć, dogryźć, dojeść, dopiec.
Dojechać, nied. Dojeżdżać, jadąc, dotrzeć dokąd, zajechać do pewnego kresu; przen.: d. komu, czym = uderzyć, zamalować, wyciąć, zdzielić, palnąć, zajechać; d. komu = dojąć, dokuczyć, dopiec, dogryźć, dojeść.
Dojeść, nied. Dojadać, dokończyć jeść, najeść się należycie, zjeść jak ś. należy, (nie doje, nie dośpi); przen.: d. komu — p. Dojąć.
Dojenie, rz. od Doić.
Dojeżdżacz, Doganiacz, myśl., chłopak, goniący na koniu zwierzynę za chartami.
Dojeżdżać — p. Dojechać.
Dojmować — p. Dojąć.
Dojmujący, lm. od Dojmować; dotkliwy, przejmujący, dokuczliwy.
Dojnica, naczynie, używane przy dojeniu krów, szkopek (fig.).
Dojny, służący do dojenia (statek d.); dający mleko (krowa d-a); przen., to d. krowa = człowiek, który daje się wyzyskiwać; interes korzystny.
Dojrzały, który dojrzał, dostały; dorosły, pełnoletni (owoc d., który doszedł już najwyższego stopnia swego rozwoju; rozum d. = wytrawny, doświadczeniem rozwinięty).
Dojrzeć, nied. Dojrzewać, przyjść do pory, w której można już zbierać (o owocach i zbożu); wyjść z wieku dziecinnego, zmężnieć, należycie ś. rozwinąć.
Dojrzeć, mieć dobry wzrok, dostrzedz; d. kogo, czego = dopatrzyć, spostrzec, ujrzeć (zdala, w zmroku, w natłoku); zauważyć; dopilnować, przypilnować.
