ny, pokaźny, dobrze zbudowany, okazały.
Dorosły, który dorósł, dojrzały, pełnoletni.
Dorosnąć, Dorość, nied. Dorastać, wyrosnąć do normalnej wysokości; dokończyć rosnąć; do pewnego kresu urosnąć; dojść do wieku dojrzałego; d. kogo = zrównać ś. z kim wzrostem; d. kogo, czego = rosnąć, dojść do czego (dorósł siódmego roku, chłopiec młodzieńca dorasta); przen. d. czego a. do czego = stać ś. odpowiednim do czego, sprostać czemu (nie dorósł do tego zadania); stanąć z kim narówni pod pewnym względem.
Dorostek, chłopiec dorastający wieku rozwoju płciowego, wyrostek, młodzieniaszek, gołowąs, niedorostek.
Dorość — p. Dorosnąć.
Dorozumieć ś., nied. Dorozumiewać ś., domyślić ś., domniemać się, odgadnąć.
Dorożka, ros., lekki powóz publiczny, fjakr, gmin. drynda.
Dorożkarz, ros., powożący dorożką, gmin., dryndziarz.
Dorównać, nied. Dorównywać, wyrównywać, dogładzać do reszty, stanąć narówni z kim, na jednakowym poziomie pod pewnym względem, zrównać się z kim. wyrównać komu, dorosnąć kogo a. czego.
Dorsalia, łć., firanki, zdobiące ołtarz.
Dorsalny, łć., grzbietowy.
Dorsz, nm., wątłusz, ryba oścista, bezcierniowa, gardłopłetwa, z rodziny miętusowatych, dostarczająca tranu leczniczego (fig.).
Dortuar, fr., sypialnia na pensjach żeńskich.
Dorwać, nied. Dorywać, urwać do reszty (d. postronka naderwanego); dokończyć rwania, wyrywania; urwawszy, narwawszy, dodać do tego, co ś. już urwało, narwało; d. ś. czego a. do czego, dopaść, dostać ś., przypaść do i czego, otrzymać co pożądanego.
Dorycki a. Doryjski styl, gr., porządek architektoniczny w prostych kolumnach, z kapitelami bez ozdób (f.).
Doryda, fr., żart., kobieta ckliwa, pretensjonalna.
Dorywać — p. Dorwać.
Dorywczy, naprędce dokonany, nieciągły, urywkowy, niesystematyczny, dopadkowy.
Dorywkiem, Dorywkami, dorywczo, czasami, kiedy niekiedy, w miarę czasu a. zdarzonej sposobności.
Dorzecze, obszar, z którego wszystkie wody spływają do rzeki głównej.
Dorzeczny, rozsądny, logiczny, stosowny; przyzwoity, na swojem miejscu będący, taktowny.
Dorzezać — p. Dorznąć.
Dorznąć, Dorzezać, nied. Dorzynać, przerznąć, urżnąć do końca a do pewnego kresu; rznąć, dobić; przen., zgubić kogo ostatecznie, dobić go (ta przegrana d-ła go); d. ś., zgubić ś. zupełnie, bez ratunku.
Dorzucić, nied. Dorzucać, więcej przyrzucić, dołożyć, przyczynić (d. drew do ognia); rzuciwszy: dosięgnąć, docisnąć; przen., dodać, wtrącić (jakie słowo, zdanie do rozmowy).
Dorzynać — p. Dorznąć.
Dosadny, dobitny, silny, dokumentny, wyrazisty, energiczny (wyrażenie d-e = drażliwe).
Dosadzić, nied. Dosadzać, dokończyć sadzenia, więcej zasadzić do posadzonego; przen., dokuczyć,
