Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/220

nie d-je = brak (piątej klepki mu nie d-je); otrzymać (podarunek, karę), osiągnąć (tu wszystkiego d-nie, d. policzek, postrzał); drzewo d-je liści, pączków = wypuszcza liście, pączki; dziecko d-je ząbków = ząbkuje; wydostać, dobyć, wydobyć, wyjąć (d. pałasza, d. czego z kufra); dotrwać, przestać na miejscu do pewnego czasu; nie cofnąć ś., dotrzymać; wydostać ś., wydobyć ś.: d. ś., być nabytym, zdobytym (sława pracą ś. d-je); stać ś. czyim, przypaść w udziale; d. ś., stać ś. czyim, czyjąś własnością, przejść na czyjąś własność (komu ś. to d-nie? dojąć kogo (d-ło mu ś. po karku); d. ś. dokąd = trafić, znaleźć ś. gdzie; dojść, dotrzeć (d. ś. do niewoli, do aresztu, do spowiedzi, na służbę, do portu); wpaść, ocknąć ś. gdzie.

 Dostać (dostoi, dostał), nied. Dostawać a. d. ś., stojąc dobyć; wystać do końca a. do pewnego czasu, ustać; nie ustąpić, dotrzymać (d. komu placu, kroku); d. czego = osiągnąć, wskórać przez stanie, wystać; wystać do reszty, ustać ś. należycie, oczyścić się przez stanie (piwo się w beczce już d-ło); dojść do swojej pory, dojrzeć (ptaszę w jaju, owoc d-ł ś.).

 Dostały, dojrzały.

 Dostarczyciel, ten, co dostarcza; dostawca.

 Dostarczyć, nied. Dostarczać, dostawić, sprowadzić, dowieźć a.; przynieść; dać, wydać, przynieść (d. produktów na targ, pszczoły d-ją miodu, ziemia zbóż, krowa mleka).

 Dostateczny, wystarczający, zadawalający; uczniow., stopień dostateczny = trójka.

 Dostatek, obfitość, spora ilość, zapas, zasób; poddostatkiem, lepiej; pod ostatkiem = obficie; dobrobyt, zamożność, bogactwo.

 Dostatni, majętny, zamożny, zasobny, bogaty, suty, obszerny, przestronny, szeroki (suknia d-ia).

 Dostawa, dostawianie czego, liwerunek, dowóz, zaopatrywanie w co; w mat.: d. = wstawa dopełnienia kąta danego.

 Dostawca, ten, co się trudni dostawą, liwerant.

 Dostawić, nied. Dostawiać, dostarczyć, przyprowadzić a. przywieźć, odstawić (d. towaru, aresztanta); więcej postawić, do postawionego dodać; dodać do stawki w grze.

 Dostąpić, nied. Dostępować, przystąpić, zbliżyć ś., przybliżyć ś., dojść, podejść; d. czego = osiągnąć, otrzymać, zyskać coś zaszczytnego.

 Dostęp, przystęp, możność dostąpienia, zbliżenia ś., miejsce, którędy ś. dostępuje, dochodzi dokąd.

 Dostępny, taki, do którego łatwo dojść a. dojechać, przystępny, łatwy, nietrudny, łatwo zrozumiały (wykład d.); popularny, łaskawy, ludzki (pan d.).

 Dostępować, dok., dokończyć stępowania; nied. — p. Dostąpić.

 Dostojeństwo, Dostojność, godność, dygnitarstwo, urząd znaczny; zacność, wspaniałość, godność, powaga, majestat.

 Dostojnik, dygnitarz, wysoki urzędnik.

 Dostojność, rodzaj tytułu; Wasza D.; — p. Dostojeństwo.

 Dostojny, zacny, szanowny, godny, czcigodny, znakomity.

 Dostosować, nied. Dostosowywać, dopasować, przy stosować, dostroić, doprowadzić do harmonji z czym; d. ś., zastosować ś., dostroić ś., nagiąć ś.

 Dostroić, nied. Dostrajać, dokończyć strojenia, ubierania; doprowadzić narzędzie muzyczne do stroju zgodnego z innym narzę-