rać pozę teatralną, sztuczną, udawać powagę, wielkość.
Drasnąć, zadrapnąć, udrapać, zrobić rankę drapnięciem; musnąć, dotknąć ś., zadrasnąć, obrazić, urazić, dotknąć niemile; d. ś., zadrapać ś., skaleczyć ś. lekko drapnięciem.
Drastyczny, gr., drażliwy, obrażający poczucie moralności, nieprzyzwoity; d-e leki = podrażniające, działające drażniąco.
Draśnięcie, rz. od Drasnąć; lekkie zranienie powierzchowne; przen., dotknięcie, obraza, zadrażnienie.
Dratwa, zdr. Dratewka, nm., nić szewcka z konopi z wkręconą w końcu szczeciną.
Draźlinek, bot., roślina z rodziny czerpatkowatych.
Drażliwy, Draźliwy, łatwy do rozdrażnienia, obraźliwy, opryskliwy, niecierpliwy, nerwowy; czuły, delikatny; łaskotliwy, mogący obrazić, drażniący; skrupulatny, pełen honoru w jakim względzie; drastyczny, nieprzyzwoity.
Drażnić, Draźnić, podbudzać do gniewu, zaczepiać; droczyć się, przekomarzać ś., gniewać, irytować; pobudzać, łechtać, jątrzyć, rozdrażniać; d. ś. z kim = podbudzać do gniewu, igrać z kim dla rozgniewania, wystawiać cierpliwość jego na próbę.
Drażniąco, przysł., pobudzająco, irytująco, obrażająco, boleśnie.
Drąg, długi okrąglak drewniany; kij gruby, pałka; gruba tyka, żerdź; kij żelazny do podnoszenia albo łupania kamieni, lodu (f.); oskard; d. pompy = szpąga, rękojeść pompy; wysoka sztuka drzewa do żagli; p. Dźwignia; d-i, blp., wóz drągowy, wóz, mający po bokach dwa drągi, a między niemi na płask deskę.
Drągal, Drąg, człowiek duży a nieruchawy, niezgrabny, z tępem pojęciem, ordynarny, drab, dryblas.
Drąst, roślina z gromady mchów liściastych, z rodziny drąstowatych (fig.).
Drążek, zdr. od Drąg; krótki, gruby kij mocny, drewniany a. żelazny do podważania; p. Dźwignia; dyszel poboczny, hołobla; w med., podważka, przyrząd do podważania odłamków kości; w myśl., kawał drzewa, którym ś. spinają dwa kundle, stąd d. kundlów = para kundlów; w gimn., kij gładki, 1½ — 2 cali grubości mający, bądź umocowany pionowo w ziemi, bądź zawieszany poziomo, do unoszenia się na nim; w gimn. d-ki, poręcze równoległe (f.).
Drążkowy, przym. od Drążek; szlachcic d. = jeżdżący drążkami, t. j. wozami, mającemi drągi po bokach; zagonkowy, łyczkowy, chodaczkowy; przen. (o dawnych godnościach senatorskich), podrzędny, niższego stopnia; tytularny, nominalny; d-owe srebro, złoto = w sztabkach.
Drążnia, Armatnica, Imbauba, bot., roślina z rodziny chlebowcowatych (fig.).
Drążnik, noszący lektykę; chodzący na szczudłach; w drukar., część składowa tłoczni, bengiel.
Drążyć wyjmować ośrodek, wydłubywać, wyżłabiać, żłobić, wydrążać; przen., osłabiać, wyniszczać; d. owoce = wyjmować pestki, drylować; cegły d-ne = cegły dęte.
Drelich, Drylich, zdr. Dreliszek, Dryliszek, nm., proste, grube płótno, parcianka, proste płócienko kolorowane.
Dren, ang., rura gliniana, ściągająca wilgoć, służąca do osu-
