typografja; D. a. Druczkarnia, fabryka, gdzie płócienka drukują.
Drukarski, nm. przym. od Drukarz (błędy d-e, sztuka d-a).
Drukarstwo, zajęcie drukarza, sztuka drukarska.
Drukarz, nm., ten, co drukuje, odbija w prasie drukarskiej; wogóle pracownik drukarski; właściciel drukarni; w telegrafie, przyrząd do wyciskania znaków na taśmie papierowej; zool., gatunek kornika (fig.).
Drukować, nm., składać czcionkami to co napisane i odbijać na papierze za pomocą prasy drukarskiej, tłoczyć, odbijać, podawać do druku; d. albo druczkować, wytłaczać mechanicznie desenie na tkaninach.
Drumla, nm., małe narzędzie muzyczne, do trzymania w zębach, opatrzone sprężynką i wydające za szarpnięciem różne tony, w miarę odpowiednich ruchów warg (fig.).
Drut, nm., zdr. Drucik, pręt a. nić metalowa jednakowej grubości; w mular., ostry kant w wyprawie na winklach; w garn., narzędzie do obrównywania z wierzchu naczyń utoczonych: w garb., ostrze narzędzia garbarskiego; w noż., część metalu na ostrzu narzędzia, którą zeszlifowują przy ostrzeniu; w powr., jedno z pasm nici, z których jest skręcona lina, żebro, zwój, wojek; żart., wódka; iglica do robienia pończoch.
Drutować, nm., ściągać, spajać, oplatać drutem.
Drutownia, Druciarnia, Drutarnia, nm., fabryka drutu.
Drutownica, nm., płyta metalowa, opatrzona otworami stożkowatemi o coraz mniejszych średnicach, przez które przepuszcza się drut, póki nie nabędzie potrzebnej cienkości (f.).
Druza, nm., min., gęste skupienie kryształów na wspólnym łożysku.
Druzga, odłamek, cząstka, kawałek, powstały po rozbiciu całości; rozbić w d-i = zdruzgotać, obrócić w ruiny, zniszczyć do cna.
Druzgotać, kruszyć, łamać, rozbijać na kawałki, tłuc z trzaskiem, gruchotać, miażdżyć.
Druzowatość, nm., własność niektórych minerałów, polegająca na tym, że ich ściany krystaliczne posiadają dość znaczne nierówności, pozostałe po wypadnięciu z tych ścian końców kryształów.
Drużba, przyjaciel pana młodego, kawaler, prowadzący pannę młodą do ślubu; d. a. druh, przyjaciel, dziewosłąb; d., blm., przyjaźń, przychylność, życzliwość, zażyłość.
Drużbart, nm., rodzaj dawnej gry w karty; król czerwienny w tej grze.
Drużbować, Drużbić, być drużbą; asystować przy ślubie.
Drużka, forma żeń. od Druh, przyjaciółka; p. Druchna.
Drużyna, poczet, grono, gromada, towarzystwo, kompan ja; oddział, zastęp, zbrojna kupa.
Drwa (drew), blp., kawałki drzewa porąbanego, drzewo rąbane do palenia, polana, szczapy; nosić d. do lasu (przysłowie) = zajmować się niepotrzebną pracą, niepotrzebnie co robić; gdzie d. rąbią, tam wióry lecą = walczący musi być przygotowany na to, że i jego cios dosięgnąć może, wśród walki może i ten oberwać, kto sam w niej nie uczestniczy; im dalej w las, tem więcej drew (o trud-
