owadów, mających po dwa skrzydła po dojrzeniu.
Dwustanowy, złożony z 2 stanów (w społeczeństwie).
Dwustopniowy, mający dwa stopnie; dwie kategorje; d-e wybory, t. j. polegające na tem, że ogół obywateli obiera wyborców, a ci z pomiędzy siebie — posłów.
Dwustopowy, mający dwie stopy wymiaru, łokciowy; wiersz d. = złożony z dwuch stóp.
Dwustotysięczny — p. Dwuchsettysięczny.
Dwustronny, obustronny, z obu stron znajdujący ś., tyczący ś. dwuch stron (umowa d-a, działanie d-e); moneta d-a = mająca stempel z obu stron.
Dwustrzałowy, dający dwa strzały, mieszczący dwa naboje (pistolet d.).
Dwustu (o mężczyznach) = 200.
Dwusylabowy — p. Dwuzgłoskowy.
Dwuszpaltowy, drukowany w dwie szpalty, w dwa łamy; wiersz d. = wiersz idący przez szerokość dwuch szpalt.
Dwuśpiew, śpiew na dwa głosy, duet.
Dwuśrubowiec, Dwuszrubowiec, okręt o dwuch śrubach, okręt, statek d-wy.
Dwuświat, dwa światy: moralny i fizyczny.
Dwutomowy, z dwu tomów złożony.
Dwutorowy, mający 2 tory.
Dwutulny — p. Dwubuńczuczny.
Dwutygodnik, czasopismo, wychodzące co dwa tygodnie a. dwa razy miesięcznie.
Dwutygodniowy, trwający dwa tygodnie; dwóm tygodniom odpowiadający; co dwa tygodnie przypadający.
Dwutysięczny, Dwutysiączny, licz. porzad. od Dwa tysiące; z dwuch tysięcy złożony.
Dwuwarstwowy, złożony z dwuch warstw.
Dwuwartościowy pierwiastek a. związek chemiczny = mający dwie wartości.
Dwuwiekowy, Dwuwieczny, dwa wieki trwający.
Dwuwiersz, utwór, liczący dwa i wiersze, utwór«dwuwierszowy, dystych.
Dwuwieżowy, mający 2 wieże.
Dwuwiorstowy, dwie wiorsty wynoszący.
Dwuwiosłówka, łódź o dwuch wiosłach, łódź, mieszcząca dwuch wioślarzy, łódź dwuwiosłowa.
Dwuwłókowy, z dwuch włók złożony, dwie włóki posiadający.
Dwuwymierność, wyrażenie matematyczne, dotyczące wyższych badań gieometrycznych.
Dwuzgłoskowy, Dwusylabowy, z dwuch zgłosek złożony.
Dwuzłotówka, dawna polska moneta wartości dwuch złotych.
Dwuznacznik, wyraz, mający dwa znaczenia, homonim, ekwiwok; wyrażenie dające się tłomaćzyć dwojako.
Dwuznaczny, mający dwa znaczenia, dający ś. dwojako rozumieć; wątpliwej wartości, wątpliwej dobroci, podejrzany.
Dwużeniec (-ńca), ten, co ma dwie żony, bigamista; wdowiec, ożeniony powtórnie.
Dwużeństwo, blm., pozostawanie w związku małżeńskim z dwiema kobietami jednocześnie, bigamja; powtórne ożenienie ś. po owdowieniu.
Dyba, częściej w lm. Dyby, kłoda z otworami na ręce a. nogi winowajców (fig.); przen., więzy, kajdany.
Dybać, czyhać, czatować, czaić ś. na kogo, na co; skradać ś., podchodzić cicho; iść za kim powoli,
