Dyplomatyk, gr., biegły w dyplomatyce, paleograf.
Dyplomatyka, gr., nauka o dyplomatach, przywilejach dawnych; p. Dyplomacja.
Dyplomatyzować, gr., zachowywać formy dyplomatyczne, ceremonjować się z przeprowadzeniem swoich zamiarów, oszczędzając uczucia osób, przeciw którym te zamiary są zwrócone; postępować ostrożnie, oględnie, licząc się ze słowami.
Dyplomować, gr., kogo = dawać mu dyplom, odznaczać go.
Dyplomowany, gr., posiadający dyplom.
Dypsomanja, gr., opilstwo powracające w pewnych okresach.
Dyptam, Dyptan, gr., roślina zielna z rodziny rutowatych, trzemdała.
Dypterologja, gr., część zoologji o owadach dwuskrzydłych.
Dyptych, Dyptyk, gr., obraz złożony z dwuch części oddzielnych (fig.); lista kolatorów a. dobroczyńców klasztoru.
Dyrdnąć, Dyrnąć, Derdnąć, Dernąć, nied. Dyrdać, Derdać, pobiec w dyrdy, popędzić drobnemi krokami; uciec, umknąć, drapnąć.
Dyrdymałka, gra hazardowa w bilard, ruletka bilardowa; w lm. d-ki, koszałki — opałki.
Dyrekcja, łć., przewodnictwo, kierownictwo, kierunek; dyrygowanie, władza naczelna, zarząd czego; biuro zarządzające (d. naukowa; d. szczegółowa; d. główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego; d. teatrów).
Dyrektor, łć., kierujący jaką instytucją a. jej wydziałem, naczelnik dyrekcji, zarządca, kierownik, (d. departamentu); d. orkiestry, chóru = ten, co dyryguje, dyrygient; d. teatru prywatnego, cyrku = przedsiębiorca; d. szkoły = przełożony szkoły; nauczyciel wiejski; d-owa, żona d-a.
Dyrektorjat, łć., nazwa władzy najwyższej we Francji w latach 1795 — 1799; d. a. dyrektorat = władza najwyższa w Szwajcarji.
Dyrektorjum, łć., władza naczelna; kancelaria, zarządu.
Dyrektorstwo, łć., urząd dyrektora; ogół dyrektorów danej instytucji; guwernerka, korepetycja; dyrektor z żoną.
Dyrektywa, łć., idea lub zasada kierownicza, przewodnia; kierunek zalecony.
Dyrhem, ar., rodzaj dawnej monety tureckiej, perskiej.
Dyrnąć — p. Dyrdnąć.
Dyrygient, łć., kierownik orkiestry, kapeli, chóru, wybijający takt w czasie wykonania, przewodniczący przy wykonaniu litworu muzycznego zbiorowego.
Dyrygować, łć., czym = być dyrygientem czego, zarządzać, kierować; prowadzić co; d. w tańcu a. tańcami = być wodzirejem.
Dysażjo, wł., dopłata przy zamianie pieniędzy, mających kurs niższy, na pieniądze, mające kurs wyższy; strata na kursie pieniędzy.
Dysceptacja, łć., rozprawy, roztrząsanie.
Dyscernować, łć., rozróżniać.
Dyscesja, łć., rozdzielenie się, rozbicie się.
Dyscyplina, łć., krótki bicz o kilku sznurkach a. rzemykach (fig.); uderzenie takim narzędziem; karność, rygor, subordynacja; zdr. Dyscyplinka = mała d.
Dyscyplinarka, łć., proces dyscyplinarny, służbowy.
Dyscyplinarny, łć., karny, poprawczy, przedsięwzięty dla utrzymania a. przywrócenia kar-
