Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/279

Ta strona została przepisana.

maite, ruchomości, sprzęty; rzeczy i przybory należące do wojska; papiery wartościowe; natężenie siły, praca.

Efektowny, łć., sprawiający, wywołujący miłe wrażenie; błyskotliwy, przedstawiający się pięknie, wydatny, odznaczający się, bijący w oczy, porywający.

Efektywny, fr. istotny, rzeczywisty.

Efemeryczny, gr. krótkotrwały, chwilowy, przemijający, znikomy.

Efemeryda, gr., zjawisko a. istota szybko przemijająca bez śladu; owad, żyjący dzień jeden, jętka; w lm. e-dy: pisma perjodyczne ulotne, podające wypadki dzienne; w astr. e-dy: roczniki a. tablice astronomiczne, podające z góry wiadomości o położeniu ciał niebieskich na pewien czas i ich bieg na każdy dzień roku.

Efeminacja, fr., zniewieściałość.

Efendi, tur., tytuł duchownego urzędnika i uczonego w Turcji.

Eferwescencja, łć., wzburzenie, pienienie się.

Efeta, gr., w staroż. Atenach sędzia kryminalny.

Efimek, dawny talar.

Eflorescencja, łć., wykwitnienie, kwitnienie; wyrzut na skórze; rozpadanie się kryształków niektórych soli na miałki proszek.

Efluencja, łć., wypływ, upływ.

Efod, hebr., a. Humerał, chusta wkładana przez księdza na ramiona pod ornat.

Efor, gr., jeden z pięciu urzędników w Sparcie, kontrolujących czyny królów.

Eforka, gr., dama klasowa.

Efraim lub Efraimita = moneta ze szlachetnego wprawdzie metalu, ale bardzo nizkiej próby, kursująca w Polsce za króla Augusta III.

Efrakcja, łć., włamanie, wyłamanie (drzwi).

Efroncki, fr., bezczelny, zuchwały, bezwstydny, obrażający, natrętny.

Efront, fr., zuchwalec.

Efronterja, fr., bezczelność, zuchwałość; zuchwalstwo, buta, zarozumiałość, arogancja, śmiałość bezczelna, bezwstyd, natręctwo.

Egalitaryzm, fr., dążenie do zrównania ludzi między sobą pod względem praw, lub dochodów.

Egalizacja, fr., zrównywanie, równouprawnienie.

Egalizować, fr., równać, bilansować.

Egerja, łć., nimfa, doradczyni króla rzymskiego Numy Pompiliusza; wogóle: doradczyni.

Egida, gr., opieka, obrona, zasłona, osłona, tarcza, puklerz, ochrona, protektorat.

Egiestja, łć., lek., wydalenie z ciała części zużytych.

Egipski styl = styl stosowany w budownictwie w starożytnym Egipcie (fig.); robota e-a = trudna do wykonania, praca syzyfowa; plaga e-a = ciężka, dokuczliwa; ciemności e-e = nieprzejrzane; żart. baranki e-e = wszy; wrona e-a = zacofaniec, wstecznik, obskurant.

Egiptjolog, Egiptolog, znawca starożytności egipskich i badacz Egiptu.

Eglantyna, fr., róża dzika.

Egocentryczny, łć., uważający swoje „ja“ za środek świata, za cel główny wszystkiego.

Egoista (forma ż. Egoistka), łć., samolub, sobek, pełen egoizmu, interesowny.

Egoistyczny, Egoistowski, samolubny.