z jakiego miejsca; zażegnanie, oczyszczanie, poświęcanie.
Egzorcyzmować, łć., wypędzać czarta, zaklinać, zażegnywać go; poświęcać.
Egzorta, łć., napomnienie kościelne; przemowa pogrzebowa, kazanie, rekolekcja; mowa pogrzebowa.
Egzosmoza, gr., fiz. przesiąkanie płynów przez błonę przepuszczalną na zewnątrz.
Egzostoza, łć., lek., wyrośl kostna.
Egzotermiczność, gr., chem., charakter zjawisk, przy których przebiegu wydziela się ciepło.
Egzotermiczny, gr., wydzielający ciepło.
Egzoteryczny, gr., (o wykładzie tajemnic religijnych, systemów filozoficznych), przeznaczony dla ogółu, dostępny, popularny, przeznaczony dla niewtajemniczonych.
Egzoterysta, gr., popularyzator.
Egzotycyzm, gr., barbaryzm, używanie wyrazów i zwrotów cudzoziemskich zamiast swojskich.
Egzotyczny, gr., pochodzący z obcych klimatów, z odmiennych cywilizacji; przedstawiający zjawiska właściwe strefom odmiennym; cudzoziemski, obcy.
Egzotyzm, gr., cecha obcokrajowa, cudzoziemskość.
Egzuberancja, łć., zbytek, obfitość.
Egzul, Egzulant, łć., wywołaniec, wygnaniec z kraju, banita, tułacz; Egzulka, forma żeńs. od Egzul.
Egzyl, Egzylium, łć., wygnanie.
Egzystencja, łć., istnienie, byt; jestestwo, bytowanie, utrzymanie, sposób do życia.
Egzystować, łć., istnieć, być, znajdować się na świecie; mieć utrzymanie, sposób życia, żyć.
Egzystymacja, łć., poszanowanie, szacunek.
Ehe! wyk. oznaczający potwierdzenie: tak, aha, istotnie; powątpiewanie: czyż? ( — alboż to prawda?)
Eis, nieod., w muz. nuta e z krzyżykiem, czyli o półtonu wyższa od e
Ej! wykrz. okrzyk radości, oj! oh! ha! (ej! dałemże jemu, dałem!); żądanie niecierpliwego, hej!; podniety (ej! pókiż to mamy znosić?); zadziwienia, ach! oj! hoho! (ej, ej, = jakie dziwy!); zniechęcenia, e! eh! et! (ej, co tu robić); przestrogi, groźby; wątpliwości, ejże! (ej, bo dostaniesz! czy mówisz na serjo? — na serjo! — ej? = czyżby? nie może być).
Ejakulacja, łć., wytryśnięcie, wyrzucenie; wysunięcie wyrazów lub zgłosek.
Ejalet, tur. okrąg, powiat w Turcji, paszałyk.
Ejekcja, łć., wymioty, torsja, womity.
Ejekt, łć., w psychol. cudzy podmiot, utworzony na wzór własnego
Ejnał — p. Hejnał.
Ejrometr, łć., narzędzie wskazujące grubość włosa wełny.
Ejże, Ej! wyraz oznaczający ostrzeganie, grożenie ( — dam ja ci!) a. wątpliwość ( — czyż to prawda?) zdziwienie ( — co znowu?)
Ekarte, fr., rodzaj gry w karty.
Ekcema — p. Egzema.
Ekchymoza, gr., lek. wysięk krwi, zajście krwią, widoczne w skórze.
Ekierka (-i), fr., trójkąt rysowniczy, trójkąt prostokątny do rysowania linji prostopadłych, węgielnica rysunkowa (fig.).
Ekiwok, Ekwiwok, fr., dwuznacznik, kalambur.
