Eklampsja, łć., lek. napad kurczów i drgawek u kobiet i dzieci.
Eklegma, gr., mikstura słodka, gęsta.
Eklektyczny, gr., wyborowy, doborowy; polegający na wyborze tego wszystkiego, co ś. uznaje za najlepsze; niesamodzielny, ułożony z zapożyczonych poglądów, sklecony, zlepiony.
Eklektyk, gr., wybierający z dzieł swoich poprzedników to, co uznaje za najlepsze dla utworzenia nowej rzeczy a. systematu; kompilator, autor niesamodzielny.
Eklektyzm, Eklektycyzm, gr., metoda polegająca na wybieraniu z prac poprzedników tego, co najlepsze dla stworzenia nowego dzieła, systemu (w filozofji, malarstwie i t. d.).
Eklezjarcha, gr., administrator djecezji, biskup.
Eklezjarchja, gr., władza kościelna.
Eklezjasta, Eklezjastyk, gr., sługa kościelny, duchowny, ksiądz, kapłan (zwłaszcza kaznodzieja).
Eklezjastyczny, gr., kościelny, tyczący ś. kościoła a. jego władzy, prawowierny, duchowny, kapłański.
Eklipsa, Eklipsis, gr., zaćmienie planety.
Eklipsować, gr., znikać, usuwać ś.
Ekliptyka, gr., droga, którą przebiega ziemia w swoim obrocie rocznym około słońca (fig.); rzut drogi ziemi na około słońca na pozorne sklepienie niebieskie (na tej linji przypadają zaćmienia słońca i księżyca), pozorna droga słońca koło ziemi.
Ekloga, gr., sielanka w formie dramatycznej, idylla; pieśń pasterska, pastorałka.
Ekologja, gr., nauka o oddziaływaniu warunków otoczenia na rozwój organizmów.
Ekonom, gr., znawca gospodarstwa rolnego; gospodarz-rolnik, rządca folwarczny; dozorca gospodarstwa; zarządzający potrzebami gospodarczemi szpitala; człowiek rządny, gospodarny.
Ekonomczuk, gr., syn, potomek ekonoma.
Ekonomiczny, gr., tyczący się ekonomji, gospodarstwa krajowego według zasad ekonomji, gospodarczy; oszczędny, gospodarny, rządny, skrzętny; skąpy; dobra e-ne, takie, które nie mogą być zawłaszczone; majątek prywatny monarchy; kasa e-a, do której wpłacają podatki.
Ekonomika, gr., zbiór zasad przepisów, dotyczących życia gospodarczego narodów; p. Ekonomia (polityczna).
Ekonomista, gr., ten, co się zajmuje nauką ekonomji; znawca ekonomji politycznej; pisarz, autor piszący o ekonomji politycznej.
Ekonomizować, gr., oszczędzać, rządzić się oszczędnie.
Ekonomja, gr., rządność, gospodarność, oszczędność; zarząd gospodarczy; domowy, miejski, rolny; e. polityczna = nauka podająca zasady gospodarstwa społecznego, o wytwarzaniu, rozdziale i spożytkowaniu bogactw narodowych, dla podniesienia ogólnego dobrobytu; dobra i dochody królewskie w dawnej Polsce; zarząd dawnych dóbr królewskich i skarbowych; pewien kompleks dóbr rządowych, stanowiących całość administracyjną; grupa kilku folwarków a. majątków z lasami, budynkami, inwentarzem i t. d.
Ekonomstwo, zajęcie ekonoma, urząd ekonoma; zarząd majątkiem ziemskim; gospodarstwo w instytucjach rządowych lub prywatnych.
