Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/285

 Ekshibit, łć., dokument, należący do jakiej sprawy sądowej.

 Ekshipotekować, łć., wykreślać z ksiąg hipotecznych.

 Ekshortacja, łć., napomnienie, przestroga.

 Ekshumacja, łć., wyjęcie trupa z grobu w celu oględzin sądowo-lekarskich.

 Ekskawator, łć., machina do wydobywania ziemi i równania poziomu; w dent. narzędzie do wydłubywania rozmiękczonej zębiny.

 Eksklamacja, łć., wykrzyk, okrzyk, zawołanie.

 Ekskludować, łć., wyłączać, wyrzucać, wykreślać.

 Ekskluzja, łć., wyłączenie, odrzucenie, wykreślenie; wyjątek.

 Ekskluzywa, łć., urzędowe zastrzeżenie jakiego mocarstwa katolickiego podczas wyboru papieża, aby niemiły temu mocarstwu kardynał nie został wybrany.

 Ekskluzywe, łć., wyłącznie.

 Ekskluzywny, łć., wyjątkowy.

 Ekskomunika, Ekskomunikacja, łć., wyłączenie z kościoła, wyklęcie, rzucenie klątwy, klątwa, interdykt.

 Ekskomunikować, łć., wyłączać za karę z kościoła, wyklinać, rzucać klątwy.

 Ekskorjacja, łć., lek. zejście skóry z jakiejkolwiek części ciała.

 Ekskorporacja, łć., usuwanie, wydzielenie ze społeczeństwa, z towarzystwa.

 Ekskrementy (-ów), blp. łć., wydzieliny, odchody, kał, pomiot.

 Ekskrescjencje, łć., w dawnej Polsce obszary nie nadane nikomu, należące do własności powszechnej.

 Ekskret, łć., wydzielina, materja, wydzielana z organizmu.

 Ekskursja, łć., wycieczka, wyprawa; zaczepka.

 Ekskuza, łć., uniewinnianie ś., tłómaczenie ś., wymówka, wykręcanie się.

 Ekskuzować, łć., tłómaczyć, uniewinniać; e. ś., tłómaczyć się, wymawiać ś., usprawiedliwiać ś.

 Ekslibrysa, łć., znak bibljoteczny; karteczka zwykle ilustrowana z nazwiskiem posiadacza bibljoteki, naklejona na wewnętrznej stronie okładki.

 Eksmatrykulacja, łć., wykreślenie z matrykuły.

 Eksmisja, łć., wyrugowanie, wyrzucenie drogą sądową z posiadanej majętności, mieszkania, wywłaszczenie.

 Eksmitować, łć., wyzuć z posiadania, wyrzucać z majątku, wydalać z posiadłości na zasadzie prawa, wywłaszczać.

 Eksoficja, łć., obowiązki, ciężary.

 Eksosmoza — p. Egzosmoza.

 Ekspansja, łć., rozszerzenie się pary i gazów, prężność.

 Ekspansywny, łć., dążący do rozszerzania się (polityka e-a); wybuchający (pocisk e.).

 Ekspansywność, łć., dążność do rozszerzania się.

 Ekspatrjacja, łć., wydalenie z kraju, wygnanie, banicja.

 Ekspatrjować ś., łć., opuścić ojczyznę, przyjąć obce poddaństwo, wysiedlić ś., wynarodowić się.

 Ekspedjent — p. Ekspedytor.

 Ekspedjować, łć., wysyłać, wyprawiać posyłki, towary; załatwiać interesanta, kljenta.

 Ekspedycja, łć., wysyłka, wysyłanie, odprawa; wyprawa (e. naukowa); każde pismo urzędowe, urzędowa kopja aktu, odpis, wyciąg, wypis.

 Ekspedytor, Ekspedjent, łć., urzędnik zajmujący się ekspediowaniem papierów, posyłek, towarów (e. pocztowy, kolejowy); utrzymujący biuro do załatwiania prze-