Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/287

(rudę, węgiel, sól), wyrównywać, wypłaszczać; wyzyskiwać.

 Eksplodować, łć., wybuchać z hukiem gwałtownie (o gazach); rozrywać się, rozpękać pod wpływem sił wewnątrz powstałych (np. o bombach).

 Eksplodujący, łć., wybuchowy.

 Eksploracja, łć., badanie, śledzenie, roztrząsanie; oględziny lekarskie chorego.

 Eksplorator, łć., badacz, poszukiwacz czego w ziemi, badający pokłady w ziemi w celach użytkowych.

 Eksplozja, łć., wybuch (np. gazów).

 Eksplozywny, łć., przym. od Eksplozja; wybuchowy, (spółgłoska wybuchowa, np. k, p, t, y, b, d).

 Eksponat, łć., rzecz, przedmiot umieszczony na wystawie, okaz wystawiony.

 Eksponent, łć., wystawca, wystawiający swoje wyroby jako okazy na wystawie.

 Eksponować, łć., okazywać, wystawiać (przedmioty), przedstawiać, okazywać (np. dowody); wyjaśniać, wykładać, wyłuszczać, tłomaczyć, dowodzić; narażać, wystawiać (na niebezpieczeństwo).

 Eksport, łć., wywóz, handel wywozowy za granicę; towary wywożone za granicę.

 Eksporta, Eksportacja, łć., wywiezienie, wyprowadzenie, wywóz, wysłanie; wyprowadzenie zwłok umarłego na cmentarz.

 Eksporter, łć., przemysłowiec, kupiec trudniący się wywożeniem wyrobów krajowych za granicę.

 Eksportować, łć., co, wywozić, wysyłać (towary za granicę, przestępców na miejsce przeznaczenia); wyprowadzać zwłoki, grzebać, chować.

 Eksportowy, wywozowy (handel), przeznaczony na wywóz (towar); zajmujący się wywozem, wysyłką za granicę (kantor).

 Eksposesjonować, łć., wyzuwać z posiadłości.

 Ekspostulować, łć., spierać się, żądać zdania sprawy.

 Ekspozycja, łć., wystawa (przedmiotów z dziedziny przemysłu, rolnictwa, oświaty i t. d.); wykład, wyłożenie, wyjaśnienie, wytłómaczenie, wystawienie, wyprowadzenie na widok; wystawienie kliszy fotograficznej na działanie światła dla otrzymania obrazu; e. w utworze literackim, w dramatach, w powieści: początek działania, przygotowanie do następnych wypadków i zawikłań; w muz. pierwsza część kompozycji.

 Ekspozytura, łć., filja (instytucji społecznej a. politycznej); zakład pomocniczy; kościół filjalny.

 Ekspres, fr., umyślny; umyślny posłaniec, wogóle posłaniec; nadzwyczajny pociąg na kolei żelaznej.

 Ekspresja, łć., wyrażenie stanu wewnętrznego duszy (uczucia, wzruszenia); w postawie i w ruchach, w wyrazie twarzy, dosadność, wyrazistość, ścisłość, dobitność, siła, wybitność, wydatność; w muz. wyraz w grze, właściwe cieniowanie, oddanie uczucia.

 Ekspresyjny, łć., dosadny, wyrazisty; wyrażający stan wewnętrzny.

 Eksprobracja, łć., zarzut, ostra wymówka.

 Ekspromisja, praw. dobrowolne przyjęcie na siebie cudzego długu, poręczenie, rękojmia.

 Ekspromisor, łć., przyjmowanie na siebie cudze zobowiązanie, poręczyciel.

 Eksproprjacja, łć., wywłaszczenie, usunięcie z własności, pozbawienie własności na drodze prawnej; wyzucie, wyrugowanie, eksmisja, ekspulsja.

 Eksproprjować, dokonywać eksproprjacji, wywłaszczać.

 Eksprymować, łć., wyrażać.