Ekspugnacja, łć., zdobywanie (miasta, fortecy).
Ekspulsja, łć., wyrugowanie, wygnanie, wypędzenie, wyparcie, usunięcie, wyrzucenie (np. z majątku).
Ekspurgacja, łć., usprawiedliwienie.
Ekssudat, łć., wysięk w ciele.
Ekssykator, łć., produkt suchej destylacji węgla kamiennego, stosowany do osuszania ścian wilgotnych.
Ekstabulacja, łć., wykreślenie zapłaconego długu z księgi hipotecznej.
Ekstatyczny, gr., przym. od Ekstaza; skłonny do ekstazy.
Ekstatyk, gr., będący w ekstazie a. podlegający ekstazie.
Ekstaza, gr., wyższy stopień zachwytu, uniesienie marzycielskie, zachwycenie, zapał, entuzjazm, natchnienie.
Ekstazjować ś., gr., nad czem unosić ś., zachwycać ś., wpadać w zachwyt, w stan ekstazy, uwielbiać co, entuzjazmować ś. do czego.
Ekstemporale, łć., lm., ćwiczenie piśmienne ucznia, robione w szkole bez przygotowania.
Ekstendować, łć., rozciągać, rozszerzać.
Ekstensja, łć., rozszerzanie ś., rozciąganie ś., rozprzestrzenienie.
Ekstensywny — p. Ekstenzywny.
Ekstenuacja, łć., przedłużenie (co do czasu); wytrzymanie.
Ekstenuować, łć., odbierać dług, ciążący na dobrach królewskich, przez trzymanie ich w dzierżawie.
Eksterjoryczny, łć., zewnętrzny, pozakrajowy.
Ekstenzywny, łć., rozciągły, rozciągający ś., rozszerzający ś.; gospodarstwo e-e = prowadzone na dużych obszarach z małym nakładem; nie natężone.
Eksterjoryzacja, łć., w spirytyzmie; wydzielanie się ciała astralnego w medjum.
Eksterminacja, łć., wytępienie, zagłada, wyplenienie, wyniszczenie całkowite.
Eksterminować, łć., z kraju wydalać, banitować
Ekstern, Eksternista, łć., uczeń przychodni, nie pensjonarz; wogóle uczeń, co nie mieszka w danym zakładzie, a tylko przychodzi perjodycznie (jako przeciwstawienie do stale tam mieszkających); zewnętrzny, dochodzący.
Eksternat, łć., zakład (naukowy, leczniczy, gastronomiczny) dla przychodzących (przeciwst. internat).
Eksterytorjalny, łć., nie podlegający prawom krajowym, zagraniczny, poza granicami kraju będący, nie należący do miejscowego terytorjum.
Ekstorsja, łć., wymuszanie czego na kim, wyciskanie, wyciśnięcie, wymęczenie.
Ekstra, łć., przys. nadzwyczajnie, nadzwyczaj, nader, arcy, bardzo; oprócz, nadto, w dodatku; e. a. Ekstrameta, rodzaj gry w piłkę.
Ekstracug, Ekstrapociąg, dodatkowy, nadzwyczajny pociąg kolei żelaznej.
Ekstradować, łć., wydawać kogo na czyje ręce, wydawać przestępcę w ręce władzy.
Ekstradycja, łć., wydanie kogo (przestępcy) w czyje ręce.
Ekstrahent, łć., ten, kto robi a. otrzymuje wyciąg z jakich akt, książek.
Ekstrahować, łć., wyciągać, robić wyciąg z książek, akt.
Ekstrakcja, łć., wyciąganie, wydybywanie.
Ekstrakt, łć., wyciąg, esencja, wyciągnięta z czego (mięsa, ziół i t. d.), odwar; przen., wyciąg,
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/288
Ta strona została przepisana.