Eskadron, fr., — p. Szwadron.
Eskalada, fr., wtargnięcie do miasta szturmowanego, przez mur za pomocą drabin.
Eskamoter, fr., kuglarz, umiejący zręcznie chować przedmioty; oszukańczo grający w karty.
Eskamotować, fr., usunąć, ukryć niespostrzeżenie przedmiot w oczach widzów; sprzątnąć co z przed oczu sztuką kuglarską; kraść zręcznie.
Eskapada, fr., swawola, wybryk, krok nierozważny; fałszywy skok konia.
Esklander, Esklandra, fr., skandal, zgorszenie.
Esklaważ, fr., niewola; rodzaj bransolety w formie łańcuszka.
Eskont, fr., — p. Dyskont.
Eskontować, fr. — p. Dyskontować.
Eskorta, fr., konwój, straż orężna, towarzysząca komu, straż honorowa, warta, opieka, ochrona.
Eskortować, fr., konwojować, towarzyszyć zbrojno komu, odprowadzać pod strażą, chronić, zasłaniać, opiekować się kim w drodze.
Eskulap, gr., bożek sztuki lekarskiej; przen., lekarz, doktór.
Esowaty, krzywy, zygzakowaty, wężykowaty, kręty, pokrzywiony, wygięty w kształcie litery s.
Espanjoleta, fr., drążek z klamką przy oknie do zamykania go (fig.).
Esparceta, Sparceta, fr., roślina pastewna z rodziny motylkowych (fig.).
Esperanto, nazwa sztucznego języka międzynarodowego (utwór d-ra Zamenhofa z Warszawy).
Esperantysta, zwolennik Esperanta.
Esplanada, fr., wolny duży plac, płaszczyzna przed warownią a. wogóle przed dużemi budynkami, nasyp sztucznie wzniesiony.
Estakada, fr., rodzaj tamy na rzekach, zamknięcie ujścia rzeki; długi pomost, wchodzący w morze, dla spacerujących w miejscach kąpielowych.
Estampa, fr., odcisk, rycina odbita, kopersztych.
Esteta, Estetyk, gr., uczony znawca estetyki, autor rozpraw o pięknie, wykładający estetykę; mający silnie rozwinięte poczucie piękna; wybredny w rzeczach piękna.
Estetyczny, gr., zgodny z zasadami estetyki; wchodzący w zakres estetyki; piękny, bardzo ładny (wygląd, strój), pełen gustu, odpowiadający warunkom piękna; e-e poczucie = znawstwo i upodobanie w sztukach pięknych, dobry smak.
Estetyka, gr., nauka o pięknie i o sztukach pięknych; piękność, piękno; nauka o warunkach piękna, o smaku w rzeczach piękna.
Estetyzm, gr., rozważanie i ocenianie wszystkiego tylko ze stanowiska estetycznego; przesadne, jednostronne rozmiłowanie się w pięknie.
Estezjologja, gr., część fizjologji, obejmująca naukę o organach zmysłów.
Estezjometr, gr., przyrząd, mierzący zmniejszenie się czucia pod wpływem znużenia.
Estofilaksja, gr., wrażliwość obronna.
Estokada, fr., cios przy fechtunku; natrętna prośba o pożyczkę.
Estr, w chem. nazwa przetworów eterycznych o zapachach owocowych.
Estrada, fr., wzniesienie, podwyższenie z desek: miejsce dla koncertantów (np. w salach koncertowych, teatrach).
