wiadanie alegoryczne; rzecz, zdarzenie służące za osnowę utworu literackiego; plotka.
Facecja, łć., koncept, dowcip, żart; opowiadanie krótkie dowcipne, pełne humoru, dykteryjka, fraszka; zdr. Facecyjka.
Facecjonista, łć., lubiący mówić facecje, żartowniś, koncepcista, dowcipniś.
Facet, łć., lekceważąca nazwa mężczyzny, szczególnie młodego eleganta; osobistość nieszczególna, ktoś.
Facetka, łć., dziewczyna lekka, nieosobliwej opinji.
Facetować, fr., szlifować drogie kamienie; zadawać szyku, stroić się.
Fach, nm., rodzaj zatrudnienia, zajęcie specjalne, zawód, specjalność, proceder, profesja, rzemiosło (biegły w swoim fachu); mieć f. w ręku = znać jakie rzemiosło; przegroda, przedział (f. w ławce szkolnej, w skrzynce drukarskiej).
Fachman, nm., p. Fachowiec.
Fachowiec, nm., człowiek fachowo wykształcony, mający fach w ręku, obeznany z zawodem, zawodowiec, specjalista w pewnej gałęzi zajęcia, procederzysta.
Fachowość, znajomość fachu, wykształcenie fachowe.
Fachowy, przym. od Fach; tyczący ś. jakiego fachu; zawodowy, specjalny w jakim kierunku zajęcia; mający fach, uzdolniony, biegły w pewnym fachu.
Facjata, wł., środkowa część przedniej ściany domu, wychodząca ponad dach; żart. twarz, oblicze, osoba śmieszna, człowiek nieosobliwy.
Facjatka, wł., poddasze, izba na poddaszu (fig.).
Facjenda, wł., zamiana, handel zamienny, tranzakcja, spekulacja; szacherka, frymark, afera.
Facjendować, wł., handlować, spekulować, zamieniać.
Facolety, wł., coś wiszącego jako ozdoba, strzęp wiszący przy ubraniu kobiecym.
Faeton, gr., lekki powóz otwarty bez drzwiczek (fig.); rodzina ptaków podkasałych bocianowatych rudlonogich (f.).
Fafka, nm., kowadełko okrągłe do wykuwania i gładzenia.
Fafoł, strzęp, facolet, chwast wiszący buchasto; ochłap; fatałaszek, gałganek, męt, zgręz, nieczystość.
Fafuła, Fafulski, człowiek do niczego, safanduła, niedołęga, gamajda, niezdara.
Fagas, żart. lokaj, służący, posługacz; pogardl. kelner, garson; lizus, pochlebca.
Fagasować, służyć, posługiwać.
Fagasowstwo, służalstwo.
Fagiedeniczny, gr., żrący, zgorzelinowy, gangrenowaty.
Fagocista, wł., grający na fagocie.
Fagocytoza, gr., zdrowotna działalność fagocytów.
Fagocyty, gr., ciałka krwi, zwalczające jady przez organizm utworzone lub weń wszczepione.
Fagot, wł., instrument muzyczny dęty o dźwięku nosowym podobny do fletu (fig.); żart. fagas, sługus, usługujący.
Faja, nm., zgr. od Fajka; żart. człowiek ociężały, niedołężny, fuszer, fafuła, ciemięga, safanduła, fujara, rura.
Fajans, fr., rodzaj glinki, do wyrobu różnych naczyń; w lm., zbior, naczynia z tej glinki.
